τροχιά

Greek

Etymology

Learnedly, from the Hellenistic Koine Greek τροχιά (trokhiá, “wheel-track; path”), from the ancient τροχ(ός) (trokh(ós), “wheel”) + -ιά (-iá).

For sense orbit, semantic loan from French orbite.

Noun

τροχιά • (trochiá) f (plural τροχιές)

1. orbit
2. course
3. trajectory

Declension

Declension of τροχιά

	singular	plural
nominative	τροχιά •	τροχιές •
genitive	τροχιάς •	τροχιών •
accusative	τροχιά •	τροχιές •
vocative	τροχιά •	τροχιές •

Related terms

• εκτροχιάζω (ektrochiázo, “derail”)
• εκτροχιασμός m (ektrochiasmós, “derailment”)
• σιδηροτροχιά f (sidirotrochiá)
• τροχίλος m (trochílos)
• τροχιοδείκτης m (trochiodeíktis)
• τροχιοδεικτικός (trochiodeiktikós)
• τροχιοδρομικός (trochiodromikós)
• τροχιοδρόμος m (trochiodrómos)
• and see: τροχίζω (trochízo), τροχός m (trochós, “wheel”)

See also

• see: δακτύλιος m (daktýlios, “circle, ring”) for a list of other rings and circles.

Further reading

• τροχιά on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el