τυπείς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ty.pěːs/ → /tyˈpis/ → /tiˈpis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ty.pěːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tyˈpis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /tyˈpis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tyˈpis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /tiˈpis/

Participle

τῠπείς • (tupeís) m (feminine τῠπεῖσᾰ, neuter τῠπέν); first/third declension

1. aorist passive participle of τύπτω (túptō)

Declension

First and third declension of τῠπείς; τῠπεῖσᾰ; τῠπέν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		τῠπείς tupeís	τῠπεῖσᾰ tupeîsa	τῠπέν tupén		τῠπέντε tupénte	τῠπείσᾱ tupeísā	τῠπέντε tupénte		τῠπέντες tupéntes	τῠπεῖσαι tupeîsai	τῠπέντᾰ tupénta
Genitive		τῠπέντος tupéntos	τῠπείσης tupeísēs	τῠπέντος tupéntos		τῠπέντοιν tupéntoin	τῠπείσαιν tupeísain	τῠπέντοιν tupéntoin		τῠπέντων tupéntōn	τῠπεισῶν tupeisôn	τῠπέντων tupéntōn
Dative		τῠπέντῐ tupénti	τῠπείσῃ tupeísēi	τῠπέντῐ tupénti		τῠπέντοιν tupéntoin	τῠπείσαιν tupeísain	τῠπέντοιν tupéntoin		τῠπεῖσῐ / τῠπεῖσῐν tupeîsi(n)	τῠπείσαις tupeísais	τῠπεῖσῐ / τῠπεῖσῐν tupeîsi(n)
Accusative		τῠπέντᾰ tupénta	τῠπεῖσᾰν tupeîsan	τῠπέν tupén		τῠπέντε tupénte	τῠπείσᾱ tupeísā	τῠπέντε tupénte		τῠπέντᾰς tupéntas	τῠπείσᾱς tupeísās	τῠπέντᾰ tupénta
Vocative		τῠπείς tupeís	τῠπεῖσᾰ tupeîsa	τῠπέν tupén		τῠπέντε tupénte	τῠπείσᾱ tupeísā	τῠπέντε tupénte		τῠπέντες tupéntes	τῠπεῖσαι tupeîsai	τῠπέντᾰ tupénta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		τῠπέντως tupéntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.