υπολείπομαι

See also: ὑπολείπομαι

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὑπολείπομαι of ὑπολείπω (hupoleípō, “leave remaining”). Morphologically, from υπο- (“under”) +‎ λείπω (“I am absent”).

Pronunciation

• IPA^(key): /i.poˈli.po/
• Hyphenation: υ‧πο‧λεί‧πω

Verb

υπολείπομαι • (ypoleípomai) deponent found chiefly in the present and imperfect tenses (rare past tense υπολείφθηκα)

1. to lack

Conjugation

υπολείπομαι   (deponent: passive forms only)

	Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	υπολείπομαι	υπολειφθώ
2 sg	υπολείπεσαι	υπολειφθείς
3 sg	υπολείπεται	υπολειφθεί
1 pl	υπολειπόμαστε	υπολειφθούμε
2 pl	υπολείπεστε, υπολειπόσαστε	υπολειφθείτε
3 pl	υπολείπονται	υπολειφθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	υπολειπόμουν(α)	υπολείφθηκα
2 sg	υπολειπόσουν(α)	υπολείφθηκες
3 sg	υπολειπόταν(ε)	υπολείφθηκε
1 pl	υπολειπόμασταν, (‑όμαστε)	υπολειφθήκαμε
2 pl	υπολειπόσασταν, (‑όσαστε)	υπολειφθήκατε
3 pl	υπολείπονταν, (υπολειπόντουσαν)	υπολείφθηκαν, υπολειφθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα υπολείπομαι ➤	θα υπολειφθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα υπολείπεσαι, …	θα υπολειφθείς, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … υπολειφθεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … υπολειφθεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … υπολειφθεί
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	—
2 pl	υπολείπεστε	υπολειφθείτε
Other forms	Passive voice
Present participle ➤	—
Perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	υπολειφθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• Chiefly in present and imperfect tenses.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• see: λείπω (leípo, “I am absent”)