φευγάτος

Greek

Adjective

φευγάτος • (fevgátos) m (feminine φευγάτη, neuter φευγάτο)

1. gone, escaped
2. absent (inattentive)

Declension

Declension of φευγάτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	φευγάτος •	φευγάτη •	φευγάτο •	φευγάτοι •	φευγάτες •	φευγάτα •
genitive	φευγάτου •	φευγάτης •	φευγάτου •	φευγάτων •	φευγάτων •	φευγάτων •
accusative	φευγάτο •	φευγάτη •	φευγάτο •	φευγάτους •	φευγάτες •	φευγάτα •
vocative	φευγάτε •	φευγάτη •	φευγάτο •	φευγάτοι •	φευγάτες •	φευγάτα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο φευγάτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο φευγάτος, etc.)