φλάουτο

Contents

GreekEdit

EtymologyEdit

Borrowing from Italian flauto, from French flûte.

NounEdit

φλάουτο • ‎(fláouto) n ‎(plural φλάουτα)

1. (music) flute

DeclensionEdit

declension of φλάουτο

	singular	plural
nominative	φλάουτο	φλάουτα
genitive	φλάουτου	φλάουτων
accusative	φλάουτο	φλάουτα
vocative	φλάουτο	φλάουτα

Related termsEdit

• φλαουτίστας m ‎(flaoutístas, “flautist, flutist”)
• φλαουτίστα f ‎(flaoutísta, “flautist, flutist”)
• φλαουτίστρια f ‎(flaoutístria, “flautist, flutist”)
• φλάουτο με ράμφος n ‎(fláouto me rámfos, “recorder”)

Coordinate termsEdit

• see: ξύλινα πνευστά n pl ‎(xýlina pnefstá, “woodwind”)