φλεβότομος

Ancient Greek

Etymology

From φλέψ (phléps, “blood vessel”) +‎ τέμνω (témnō, “to cut”) +‎ -ος (-os, adjectival suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰle.bó.to.mos/ → /ɸleˈβo.to.mos/ → /fleˈvo.to.mos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰle.bó.to.mos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰleˈbo.to.mos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸleˈβo.to.mos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fleˈvo.to.mos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fleˈvo.to.mos/

Adjective

φλεβότομος • (phlebótomos) m or f (neuter φλεβότομον); second declension

1. Opening veins.

Inflection

Second declension of φλεβότομος; φλεβότομον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		φλεβότομος phlebótomos	φλεβότομον phlebótomon		φλεβοτόμω phlebotómō	φλεβοτόμω phlebotómō		φλεβότομοι phlebótomoi	φλεβότομᾰ phlebótoma
Genitive		φλεβοτόμου phlebotómou	φλεβοτόμου phlebotómou		φλεβοτόμοιν phlebotómoin	φλεβοτόμοιν phlebotómoin		φλεβοτόμων phlebotómōn	φλεβοτόμων phlebotómōn
Dative		φλεβοτόμῳ phlebotómōi	φλεβοτόμῳ phlebotómōi		φλεβοτόμοιν phlebotómoin	φλεβοτόμοιν phlebotómoin		φλεβοτόμοις phlebotómois	φλεβοτόμοις phlebotómois
Accusative		φλεβότομον phlebótomon	φλεβότομον phlebótomon		φλεβοτόμω phlebotómō	φλεβοτόμω phlebotómō		φλεβοτόμους phlebotómous	φλεβότομᾰ phlebótoma
Vocative		φλεβότομε phlebótome	φλεβότομον phlebótomon		φλεβοτόμω phlebotómō	φλεβοτόμω phlebotómō		φλεβότομοι phlebótomoi	φλεβότομᾰ phlebótoma
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		φλεβοτόμως phlebotómōs			φλεβοτομώτερος phlebotomṓteros			φλεβοτομώτᾰτος phlebotomṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Translingual: Phlebotomus
• → Latin: phlebotomus

References

• “φλεβότομος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press