Open main menu

τέμνω

Contents

Ancient GreekEdit

Alternative formsEdit

PronunciationEdit

 

EtymologyEdit

For *τάμνω ‎(*támnō), with ε from aorist ἔτεμον ‎(étemon), from Proto-Indo-European *tm̥-n-h₂-, nasal-infixed present from *temh₂- ‎(“to cut”). Cognate with Latin temnō, tondeō, tempus, templum.

VerbEdit

τέμνω • ‎(témnō) future: τεμῶ aorist: ἔτεμον perfect active: τέτμηκα perfect mediopassive: τέτμημαι aorist passive: ἐτμήθην

  1. I cut, hew
  2. I maim, wound
  3. I butcher, sacrifice
  4. I cut down, reap
  5. I cut through, advance, drive through, plow through

ConjugationEdit

   Present: τέμνω, τέμνομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τέμνω τέμνεις τέμνει τέμνετον τέμνετον τέμνομεν τέμνετε τέμνουσῐ(ν)
subjunctive τέμνω τέμνῃς τέμνῃ τέμνητον τέμνητον τέμνωμεν τέμνητε τέμνωσῐ(ν)
optative τέμνοιμῐ τέμνοις τέμνοι τέμνοιτον τεμνοίτην τέμνοιμεν τέμνοιτε τέμνοιεν
imperative   τέμνε τεμνέτω τέμνετον τεμνέτων   τέμνετε τεμνόντων
middle/
passive		 indicative τέμνομαι τέμνῃ,
τέμνει		 τέμνεται τέμνεσθον τέμνεσθον τεμνόμεθᾰ τέμνεσθε τέμνονται
subjunctive τέμνωμαι τέμνῃ τέμνηται τέμνησθον τέμνησθον τεμνώμεθᾰ τέμνησθε τέμνωνται
optative τεμνοίμην τέμνοιο τέμνοιτο τέμνοισθον τεμνοίσθην τεμνοίμεθᾰ τέμνοισθε τέμνοιντο
imperative   τέμνου τεμνέσθω τέμνεσθον τεμνέσθων   τέμνεσθε τεμνέσθων
active middle/passive
infinitive τέμνειν τέμνεσθαι
participle m τέμνων τεμνόμενος
f τέμνουσᾰ τεμνομένη
n τέμνον τεμνόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔτεμνον, ἐτεμνόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔτεμνον ἔτεμνες ἔτεμνε(ν) ἐτέμνετον ἐτεμνέτην ἐτέμνομεν ἐτέμνετε ἔτεμνον
middle/
passive		 indicative ἐτεμνόμην ἐτέμνεο,
ἐτέμνου†		 ἐτέμνετο ἐτέμνεσθον ἐτεμνέσθην ἐτεμνόμεθᾰ ἐτέμνεσθε ἐτέμνοντο
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

† contracted
   Future: τεμέω, τεμέομαι, ήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τεμέω τεμέεις τεμέει τεμέετον τεμέετον τεμέομεν τεμέετε τεμέουσῐ(ν)
optative τεμέοιμῐ τεμέοις τεμέοι τεμέοιτον τεμεοίτην τεμέοιμεν τεμέοιτε τεμέοιεν
middle indicative τεμέομαι τεμέῃ,
τεμέει		 τεμέεται τεμέεσθον τεμέεσθον τεμεόμεθᾰ τεμέεσθε τεμέονται
optative τεμεοίμην τεμέοιο τεμέοιτο τεμέοισθον τεμεοίσθην τεμεοίμεθᾰ τεμέοισθε τεμέοιντο
passive indicative ήσομαι ήσεαι,
ήσει†,
ήσῃ†		 ήσεται ήσεσθον ήσεσθον ησόμεθᾰ ήσεσθε ήσονται
optative ησοίμην ήσοιο ήσοιτο ήσοισθον ησοίσθην ησοίμεθᾰ ήσοισθε ήσοιντο
active middle passive
infinitive τεμέειν τεμέεσθαι ήσεσθαι
participle m τεμέων τεμεόμενος ησόμενος
f τεμέουσᾰ τεμεομένη ησομένη
n τεμέον τεμεόμενον ησόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

† contracted
   Future: τεμῶ, τεμοῦμαι, ήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τεμῶ τεμεῖς τεμεῖ τεμεῖτον τεμεῖτον τεμοῦμεν τεμεῖτε τεμοῦσῐ(ν)
optative τεμοίην,
τεμοῖμῐ		 τεμοίης,
τεμοῖς		 τεμοίη,
τεμοῖ		 τεμοῖτον,
τεμοίητον		 τεμοίτην,
τεμοιήτην		 τεμοῖμεν,
τεμοίημεν		 τεμοῖτε,
τεμοίητε		 τεμοῖεν,
τεμοίησᾰν
middle indicative τεμοῦμαι τεμῇ τεμεῖται τεμεῖσθον τεμεῖσθον τεμούμεθᾰ τεμεῖσθε τεμοῦνται
optative τεμοίμην τεμοῖο τεμοῖτο τεμοῖσθον τεμοίσθην τεμοίμεθᾰ τεμοῖσθε τεμοῖντο
passive indicative ήσομαι ήσεαι,
ήσει†,
ήσῃ†		 ήσεται ήσεσθον ήσεσθον ησόμεθᾰ ήσεσθε ήσονται
optative ησοίμην ήσοιο ήσοιτο ήσοισθον ησοίσθην ησοίμεθᾰ ήσοισθε ήσοιντο
active middle passive
infinitive τεμεῖν τεμεῖσθαι ήσεσθαι
participle m τεμῶν τεμούμενος ησόμενος
f τεμοῦσᾰ τεμουμένη ησομένη
n τεμοῦν τεμούμενον ησόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

† contracted
   Aorist: ἔτεμον, ἐτεμόμην, ἐτμήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔτεμον ἔτεμες ἔτεμε(ν) ἐτέμετον ἐτεμέτην ἐτέμομεν ἐτέμετε ἔτεμον
subjunctive τέμω τέμῃς τέμῃ τέμητον τέμητον τέμωμεν τέμητε τέμωσῐ(ν)
optative τέμοιμῐ τέμοις τέμοι τέμοιτον τεμοίτην τέμοιμεν τέμοιτε τέμοιεν
imperative   τέμε τεμέτω τέμετον τεμέτων   τέμετε τεμόντων
middle indicative ἐτεμόμην ἐτέμου ἐτέμετο ἐτέμεσθον ἐτεμέσθην ἐτεμόμεθᾰ ἐτέμεσθε ἐτέμοντο
subjunctive τέμωμαι τέμῃ τέμηται τέμησθον τέμησθον τεμώμεθᾰ τέμησθε τέμωνται
optative τεμοίμην τέμοιο τέμοιτο τέμοισθον τεμοίσθην τεμοίμεθᾰ τέμοισθε τέμοιντο
imperative   τεμοῦ τεμέσθω τέμεσθον τεμέσθων   τέμεσθε τεμέσθων
passive indicative ἐτμήθην ἐτμήθης ἐτμήθη ἐτμήθητον ἐτμηθήτην ἐτμήθημεν ἐτμήθητε ἐτμήθησᾰν
subjunctive τμηθέω,
τμηθῶ†		 τμηθέῃς,
τμηθῇς†		 τμηθέῃ,
τμηθῇ†		 τμηθέητον,
τμηθῆτον†		 τμηθέητον,
τμηθῆτον†		 τμηθέωμεν,
τμηθῶμεν†		 τμηθέητε,
τμηθῆτε†		 τμηθέωσῐ(ν),
τμηθῶσῐ(ν)†
optative τμηθείην τμηθείης τμηθείη τμηθεῖτον,
τμηθείητον		 τμηθείτην,
τμηθειήτην		 τμηθεῖμεν,
τμηθείημεν		 τμηθεῖτε,
τμηθείητε		 τμηθεῖεν,
τμηθείησᾰν
imperative   τμήθητῐ τμηθήτω τμήθητον τμηθήτων   τμήθητε τμηθέντων
active middle passive
infinitive τεμεῖν τεμέσθαι τμηθῆναι
participle m τεμών τεμόμενος τμηθείς
f τεμοῦσᾰ τεμομένη τμηθεῖσᾰ
n τεμόν τεμόμενον τμηθέν
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

† contracted
   Perfect: τέτμηκᾰ, τέτμημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τέτμηκᾰ τέτμηκᾰς τέτμηκε(ν) τετμήκᾰτον τετμήκᾰτον τετμήκᾰμεν τετμήκᾰτε τετμήκᾱσῐ(ν)
subjunctive τετμήκω τετμήκῃς τετμήκῃ τετμήκητον τετμήκητον τετμήκωμεν τετμήκητε τετμήκωσῐ(ν)
optative τετμήκοιμῐ,
τετμηκοίην		 τετμήκοις,
τετμηκοίης		 τετμήκοι,
τετμηκοίη		 τετμήκοιτον τετμηκοίτην τετμήκοιμεν τετμήκοιτε τετμήκοιεν
imperative   τέτμηκε τετμηκέτω τετμήκετον τετμηκέτων   τετμήκετε τετμηκόντων
middle/
passive		 indicative τέτμημαι τέτμησαι τέτμηται τέτμησθον τέτμησθον τετμήμεθᾰ τέτμησθε τέτμηνται
subjunctive τετμημένος ὦ τετμημένος ᾖς τετμημένος ᾖ τετμημένω ἦτον τετμημένω ἦτον τετμημένοι ὦμεν τετμημένοι ἦτε τετμημένοι ὦσῐ(ν)
optative τετμημένος εἴην τετμημένος εἴης τετμημένος εἴη τετμημένοι εἴητον/εἶτον τετμημένω εἰήτην/εἴτην τετμημένοι εἴημεν/εἶμεν τετμημένοι εἴητε/εἶτε τετμημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   τέτμησο τετμήσθω τέτμησθον τετμήσθων   τέτμησθε τετμήσθων
active middle/passive
infinitive τετμηκέναι τέτμησθαι
participle m τετμηκώς τετμημένος
f τετμηκυῖᾰ τετμημένη
n τετμηκός τετμημένον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐτετμήκειν, ἐτετμήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτετμήκειν,
ἐτετμήκη		 ἐτετμήκεις,
ἐτετμήκης		 ἐτετμήκει(ν) ἐτετμήκετον ἐτετμηκέτην ἐτετμήκεμεν ἐτετμήκετε ἐτετμήκεσᾰν
middle/
passive		 indicative ἐτετμήμην ἐτέτμησο ἐτέτμητο ἐτέτμησθον ἐτετμήσθην ἐτετμήμεθᾰ ἐτέτμησθε ἐτέτμηντο
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived termsEdit

Derived terms

ReferencesEdit

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=τέμνω&oldid=39640064"
Read in another language
Last edited on 15 August 2016, at 00:59