χέων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰé.ɔːn/ → /ˈçe.on/ → /ˈçe.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰé.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkʰe.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈçe.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈçe.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈçe.on/

Participle

χέων • (khéōn) m (feminine χέουσᾰ, neuter χέον); first/third declension

1. future active participle of χέω (khéō)

Declension

First and third declension of χέων; χέουσᾰ; χέον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		χέων khéōn	χέουσᾰ khéousa	χέον khéon		χέοντε khéonte	χεούσᾱ kheoúsā	χέοντε khéonte		χέοντες khéontes	χέουσαι khéousai	χέοντᾰ khéonta
Genitive		χέοντος khéontos	χεούσης kheoúsēs	χέοντος khéontos		χεόντοιν kheóntoin	χεούσαιν kheoúsain	χεόντοιν kheóntoin		χεόντων kheóntōn	χεουσῶν kheousôn	χεόντων kheóntōn
Dative		χέοντῐ khéonti	χεούσῃ kheoúsēi	χέοντῐ khéonti		χεόντοιν kheóntoin	χεούσαιν kheoúsain	χεόντοιν kheóntoin		χέουσῐ / χέουσῐν khéousi(n)	χεούσαις kheoúsais	χέουσῐ / χέουσῐν khéousi(n)
Accusative		χέοντᾰ khéonta	χέουσᾰν khéousan	χέον khéon		χέοντε khéonte	χεούσᾱ kheoúsā	χέοντε khéonte		χέοντᾰς khéontas	χεούσᾱς kheoúsās	χέοντᾰ khéonta
Vocative		χέων khéōn	χέουσᾰ khéousa	χέον khéon		χέοντε khéonte	χεούσᾱ kheoúsā	χέοντε khéonte		χέοντες khéontes	χέουσαι khéousai	χέοντᾰ khéonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		χεόντως kheóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.