χαρμολύπη

Greek

Etymology

Learned borrowing from Byzantine Greek χαρμολύπη (kharmolúpē). From χάρμ(α) (chárm(a), “joy”) +‎ -ο- (-o-) +‎ λύπη (lýpi, “grieve”).

Pronunciation

• IPA^(key): /xaɾ.moˈli.pi/
• Hyphenation: χαρ‧μο‧λύ‧πη

Noun

χαρμολύπη • (charmolýpi) f (plural χαρμολύπες)

1. the state of feeling happiness and sadness at the same time

Declension

declension of χαρμολύπη

case     \     number	singular	plural
nominative	χαρμολύπη •	χαρμολύπες •
genitive	χαρμολύπης •	χαρμολυπών •
accusative	χαρμολύπη •	χαρμολύπες •
vocative	χαρμολύπη •	χαρμολύπες •
Usually in the singular.

Further reading

• χαρμολύπη - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.