χειλοφύλαξ

Ancient Greek

Etymology

From χεῖλος (kheîlos, “lip”) +‎ φύλαξ (phúlax, “guard”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰeː.lo.pʰý.laks/ → /çi.loˈɸy.laks/ → /çi.loˈfi.laks/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰeː.lo.pʰý.laks/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰi.loˈpʰy.laks/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /çi.loˈɸy.laks/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /çi.loˈfy.laks/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /çi.loˈfi.laks/

Noun

χειλοφῠ́λᾰξ • (kheilophúlax) m (genitive χειλοφῠ́λᾰκος); third declension

1. bandage for the lips

Inflection

Third declension of ὁ χειλοφῠ́λᾰξ; τοῦ χειλοφῠ́λᾰκος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ χειλοφῠ́λᾰξ ho kheilophúlax	τὼ χειλοφῠ́λᾰκε tṑ kheilophúlake	οἱ χειλοφῠ́λᾰκες hoi kheilophúlakes
Genitive	τοῦ χειλοφῠ́λᾰκος toû kheilophúlakos	τοῖν χειλοφῠλᾰ́κοιν toîn kheilophulákoin	τῶν χειλοφῠλᾰ́κων tôn kheilophulákōn
Dative	τῷ χειλοφῠ́λᾰκῐ tôi kheilophúlaki	τοῖν χειλοφῠλᾰ́κοιν toîn kheilophulákoin	τοῖς χειλοφῠ́λᾰξῐ / χειλοφῠ́λᾰξῐν toîs kheilophúlaxi(n)
Accusative	τὸν χειλοφῠ́λᾰκᾰ tòn kheilophúlaka	τὼ χειλοφῠ́λᾰκε tṑ kheilophúlake	τοὺς χειλοφῠ́λᾰκᾰς toùs kheilophúlakas
Vocative	χειλοφῠ́λᾰξ kheilophúlax	χειλοφῠ́λᾰκε kheilophúlake	χειλοφῠ́λᾰκες kheilophúlakes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “χειλοφύλαξ”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press