χιμαιροφύλαξ

Ancient Greek

Etymology

From χίμαιρα (khímaira, “she-goat”) +‎ φύλαξ (phúlax, “guard”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰi.mai̯.ro.pʰý.laks/ → /çi.mɛ.roˈɸy.laks/ → /çi.me.roˈfi.laks/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰi.mai̯.ro.pʰý.laks/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰi.mɛ.roˈpʰy.laks/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /çi.mɛ.roˈɸy.laks/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /çi.me.roˈfy.laks/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /çi.me.roˈfi.laks/

Noun

χῐμαιροφῠ́λᾰξ • (khimairophúlax) m (genitive χῐμαιροφῠ́λᾰκος); third declension

1. goatherd

Inflection

Third declension of ὁ χῐμαιροφῠ́λᾰξ; τοῦ χῐμαιροφῠ́λᾰκος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ χῐμαιροφῠ́λᾰξ ho khimairophúlax	τὼ χῐμαιροφῠ́λᾰκε tṑ khimairophúlake	οἱ χῐμαιροφῠ́λᾰκες hoi khimairophúlakes
Genitive	τοῦ χῐμαιροφῠ́λᾰκος toû khimairophúlakos	τοῖν χῐμαιροφῠλᾰ́κοιν toîn khimairophulákoin	τῶν χῐμαιροφῠλᾰ́κων tôn khimairophulákōn
Dative	τῷ χῐμαιροφῠ́λᾰκῐ tôi khimairophúlaki	τοῖν χῐμαιροφῠλᾰ́κοιν toîn khimairophulákoin	τοῖς χῐμαιροφῠ́λᾰξῐ / χῐμαιροφῠ́λᾰξῐν toîs khimairophúlaxi(n)
Accusative	τὸν χῐμαιροφῠ́λᾰκᾰ tòn khimairophúlaka	τὼ χῐμαιροφῠ́λᾰκε tṑ khimairophúlake	τοὺς χῐμαιροφῠ́λᾰκᾰς toùs khimairophúlakas
Vocative	χῐμαιροφῠ́λᾰξ khimairophúlax	χῐμαιροφῠ́λᾰκε khimairophúlake	χῐμαιροφῠ́λᾰκες khimairophúlakes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “χιμαιροφύλαξ”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• χιμαιροφύλαξ in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette