χρησάμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰrɛː.sá.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰre̝ˈsa.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /xriˈsa.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xriˈsa.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xriˈsa.me.nos/

Participle

χρησάμενος • (khrēsámenos) m (feminine χρησᾰμένη, neuter χρησάμενον); first/second declension

aorist middle participle of χράω (khráō, “to use”)

Declension

First and second declension of χρησᾰ́μενος; χρησᾰμένη; χρησᾰ́μενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	χρησᾰ́μενος khrēsámenos	χρησᾰμένη khrēsaménē	χρησᾰ́μενον khrēsámenon	χρησᾰμένω khrēsaménō	χρησᾰμένᾱ khrēsaménā	χρησᾰμένω khrēsaménō	χρησᾰ́μενοι khrēsámenoi	χρησᾰ́μεναι khrēsámenai	χρησᾰ́μενᾰ khrēsámena
Genitive	χρησᾰμένου khrēsaménou	χρησᾰμένης khrēsaménēs	χρησᾰμένου khrēsaménou	χρησᾰμένοιν khrēsaménoin	χρησᾰμέναιν khrēsaménain	χρησᾰμένοιν khrēsaménoin	χρησᾰμένων khrēsaménōn	χρησᾰμένων khrēsaménōn	χρησᾰμένων khrēsaménōn
Dative	χρησᾰμένῳ khrēsaménōi	χρησᾰμένῃ khrēsaménēi	χρησᾰμένῳ khrēsaménōi	χρησᾰμένοιν khrēsaménoin	χρησᾰμέναιν khrēsaménain	χρησᾰμένοιν khrēsaménoin	χρησᾰμένοις khrēsaménois	χρησᾰμέναις khrēsaménais	χρησᾰμένοις khrēsaménois
Accusative	χρησᾰ́μενον khrēsámenon	χρησᾰμένην khrēsaménēn	χρησᾰ́μενον khrēsámenon	χρησᾰμένω khrēsaménō	χρησᾰμένᾱ khrēsaménā	χρησᾰμένω khrēsaménō	χρησᾰμένους khrēsaménous	χρησᾰμένᾱς khrēsaménās	χρησᾰ́μενᾰ khrēsámena
Vocative	χρησᾰ́μενε khrēsámene	χρησᾰμένη khrēsaménē	χρησᾰ́μενον khrēsámenon	χρησᾰμένω khrēsaménō	χρησᾰμένᾱ khrēsaménā	χρησᾰμένω khrēsaménō	χρησᾰ́μενοι khrēsámenoi	χρησᾰ́μεναι khrēsámenai	χρησᾰ́μενᾰ khrēsámena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	χρησᾰμένως khrēsaménōs			χρησᾰμενώτερος khrēsamenṓteros			χρησᾰμενώτᾰτος khrēsamenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.