χρυσοκόλλα

Ancient Greek

Etymology

From χρῡσός (khrūsós, “gold”) +‎ κόλλα (kólla, “glue”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰryː.so.kól.la/ → /xry.soˈkol.la/ → /xri.soˈko.la/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰryː.so.kól.la/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰry.soˈkol.la/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xry.soˈkol.la/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xry.soˈkol.la/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xri.soˈko.la/

Noun

χρῡσοκόλλᾰ • (khrūsokólla) f (genitive χρῡσοκόλλης); first declension

1. gold solder, malachite, basic copper carbonate
2. dish of linseed and honey

Inflection

First declension of ἡ χρῡσοκόλλᾰ; τῆς χρῡσοκόλλης (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ χρῡσοκόλλᾰ hē khrūsokólla	τὼ χρῡσοκόλλᾱ tṑ khrūsokóllā	αἱ χρῡσοκόλλαι hai khrūsokóllai
Genitive	τῆς χρῡσοκόλλης tês khrūsokóllēs	τοῖν χρῡσοκόλλαιν toîn khrūsokóllain	τῶν χρῡσοκολλῶν tôn khrūsokollôn
Dative	τῇ χρῡσοκόλλῃ têi khrūsokóllēi	τοῖν χρῡσοκόλλαιν toîn khrūsokóllain	ταῖς χρῡσοκόλλαις taîs khrūsokóllais
Accusative	τὴν χρῡσοκόλλᾰν tḕn khrūsokóllan	τὼ χρῡσοκόλλᾱ tṑ khrūsokóllā	τᾱ̀ς χρῡσοκόλλᾱς tā̀s khrūsokóllās
Vocative	χρῡσοκόλλᾰ khrūsokólla	χρῡσοκόλλᾱ khrūsokóllā	χρῡσοκόλλαι khrūsokóllai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → English: chrysocolla
• → Finnish: krysokolla
• → Italian: crisocolla

Further reading

• “χρυσοκόλλα”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• χρυσοκόλλα in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette