χωριάτης

Greek

Etymology

From χωριό (chorió, “village”) +‎ -άτης (-átis).

Pronunciation

• IPA^(key): /xoɾˈʝatis/
• Hyphenation: χω‧ριά‧της

Noun

χωριάτης • (choriátis) m (plural χωριάτες, feminine χωριάτα or χωρική or χωριάτισσα)

1. villager, countryman (male from a rural setting)
2. (derogatory, by extension) country bumpkin, yokel (unsophisticated and boorish person from the countryside)

Declension

declension of χωριάτης

case     \     number	singular	plural
nominative	χωριάτης •	χωριάτες •
genitive	χωριάτη •	χωριατών •
accusative	χωριάτη •	χωριάτες •
vocative	χωριάτη •	χωριάτες •

Synonyms

• χωρικός m (chorikós)

Related terms

• see: χωριό n (chorió, “village”)