ψίθυροι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /psí.tʰy.roi̯/ → /ˈpsi.θy.ry/ → /ˈpsi.θi.ri/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /psí.tʰy.roi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpsi.tʰy.ry/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpsi.θy.ry/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpsi.θy.ry/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpsi.θi.ri/

Adjective

ψῐ́θῠροι • (psíthuroi)

1. nominative/vocative plural masculine/feminine of ψῐ́θῠρος (psíthuros)

Noun

ψῐ́θῠροι • (psíthuroi) m

1. nominative/vocative plural of ψῐ́θῠρος (psíthuros)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpsi.θi.ɾi/
• Hyphenation: ψί‧θυ‧ροι

Noun

ψίθυροι • (psíthyroi) m

1. Nominative and vocative plural form of ψίθυρος (psíthyros).