ψευδαίσθηση

Greek

From ψευδ- (psevd-, “pseudo-”) +‎ αίσθηση (aísthisi, “feeling”), on the model of παραίσθηση (paraísthisi).^[1] First attested as Katharevousa ψευδαίσθησις (psevdaísthisis) in 1888.^[2]

IPA^(key): /pseˈvðe.sθi.si/
with article, feminine singular accusative την (tin): IPA^(key): /tim‿bzeˈvðe.sθi.si/
Hyphenation: ψευ‧δαί‧σθη‧ση

ψευδαίσθηση • (psevdaísthisi) f (plural ψευδαισθήσεις)

Declension of ψευδαίσθηση

	singular	plural
nominative	ψευδαίσθηση •	ψευδαισθήσεις •
genitive	ψευδαίσθησης •	ψευδαισθήσεων •
accusative	ψευδαίσθηση •	ψευδαισθήσεις •
vocative	ψευδαίσθηση •	ψευδαισθήσεις •
Older or formal genitive singular: ψευδαισθήσεως •

^ “ψευδαίσθηση”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998
^ ψευδαίσθησις 88 [1888] p.1129, vol.2 - Koumanoudis, Stefanos Αth. (1900) Συναγωγὴ νέων λέξεων ὑπὸ τῶν λογίων πλασθεισῶν ἀπὸ τῆς Ἀλώσεως μέχρι τῶν καθ’ ἡμᾶς χρόνων. Sunagōgḕ néōn léxeōn hupò tôn logíōn plastheisôn apò tês Alṓseōs mékhri tôn kath’ hēmâs khrónōn. [A collection of new words created by scholars from the fall of Constantinople until our times.] (In Katharevousa, Greek) Vols:1‑2. Athens: P. Dh. Sakellariou. @anemi, abbreviations (V).