ψευδομάρτυρας
Greek
editEtymology
editLearnedly, from Ancient Greek ψευδομάρτυς (pseudomártus) from the accusative singular ψευδομάρτυρα (pseudomártura). [1] Morphologically, ψευδο- (psevdo-, “pseudo-, lying”) + μάρτυρας (mártyras, “witness”).
Pronunciation
editNoun
editψευδομάρτυρας • (psevdomártyras) m or f [2]
Declension
editMasculine:
Declension of ψευδομάρτυρας
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | ψευδομάρτυρας • | ψευδομάρτυρες • | |
| genitive | ψευδομάρτυρα •, ψευδομάρτυρος • | ψευδομαρτύρων • | |
| accusative | ψευδομάρτυρα • | ψευδομάρτυρες • | |
| vocative | ψευδομάρτυρα • | ψευδομάρτυρες • | |
| Second genitive singular, formal, dated for the masculine. | |||
Feminine:
Declension of ψευδομάρτυρας
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ψευδομάρτυρας • | ψευδομάρτυρες • |
| genitive | ψευδομάρτυρος • | ψευδομαρτύρων • |
| accusative | ψευδομάρτυρα • | ψευδομάρτυρες • |
| vocative | ψευδομάρτυρα • | ψευδομάρτυρες • |
Related terms
edit- ψευδομαρτυρία f (psevdomartyría)
- ψευδομαρτυρώ (psevdomartyró)
References
edit- ^ “ψευδομάρτυρας”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998
- ^ ψευδομάρτυρας - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.