ψιθύρου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /psi.tʰý.ruː/ → /psiˈθy.ru/ → /psiˈθi.ru/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /psi.tʰý.ruː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /psiˈtʰy.ru/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /psiˈθy.ru/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /psiˈθy.ru/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /psiˈθi.ru/

Adjective

ψῐθῠ́ρου • (psithúrou)

1. genitive singular masculine/feminine/neuter of ψῐ́θῠρος (psíthuros)

Noun

ψῐθῠ́ρου • (psithúrou) m

1. genitive singular of ψῐ́θῠρος (psíthuros)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /psiˈθi.ɾu/
• Hyphenation: ψι‧θύ‧ρου

Noun

ψιθύρου • (psithýrou) m

1. Genitive singular form of ψίθυρος (psíthyros).

   less formal: ψίθυρου (psíthyrou)