ψυχολογικός
Greek edit
Etymology edit
Learned borrowing from French psychologique, from psycholog(ie) + -ique, i.e. ψυχολογ(ία) f (psycholog(ía), “psychology”) + -ικός (-ikós).[1]
Pronunciation edit
- IPA(key): /psi.xo.lo.ʝiˈkos/
- Hyphenation: ψυ‧χο‧λο‧γι‧κός
- Homophone: ψυχολογικώς (psychologikós)
Adjective edit
ψυχολογικός • (psychologikós) m (feminine ψυχολογική, neuter ψυχολογικό)
Declension edit
Declension of ψυχολογικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ψυχολογικός • | ψυχολογική • | ψυχολογικό • | ψυχολογικοί • | ψυχολογικές • | ψυχολογικά • |
| genitive | ψυχολογικού • | ψυχολογικής • | ψυχολογικού • | ψυχολογικών • | ψυχολογικών • | ψυχολογικών • |
| accusative | ψυχολογικό • | ψυχολογική • | ψυχολογικό • | ψυχολογικούς • | ψυχολογικές • | ψυχολογικά • |
| vocative | ψυχολογικέ • | ψυχολογική • | ψυχολογικό • | ψυχολογικοί • | ψυχολογικές • | ψυχολογικά • |
Related terms edit
- see: ψυχολογία f (psychología, “psychology”)
See also edit
- λογικός (logikós, “rational”)
References edit
- ^ ψυχολογικός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.