албан

Kazakh

Alternative scripts
Arabic	البان
Cyrillic	албан
Latin	alban
Yañalif	alʙan

Noun

албан • (alban)

1. Albanian (person from Albania)

Declension

declension of албан

	singular (жекеше)	plural (көпше)
nominative (атау септік)	албан (alban)	албандар (albandar)
genitive (ілік септік)	албанның (albannyñ)	албандардың (albandardyñ)
dative (барыс септік)	албанға (albanğa)	албандарға (albandarğa)
accusative (табыс септік)	албанды (albandy)	албандарды (albandardy)
locative (жатыс септік)	албанда (albanda)	албандарда (albandarda)
ablative (шығыс септік)	албаннан (albannan)	албандардан (albandardan)
instrumental (көмектес септік)	албанмен (albanmen)	албандармен (albandarmen)

Mongolian

Mongolian	Cyrillic
ᠠᠯᠪᠠᠨ (alban)	албан (alban)

Etymology

Adjectival form of алба (alba) with unstable -n used to form compound words.

Adjective

албан • (alban)

1. ministerial, official

Derived terms

• албан газар (alban gazar, “department, bureau”)
• албан тушаал (alban tušaal, “appointment (to a position), officialdom”)
• албан бус (alban bus, “nonofficial, informal”)
• албан байгууллага (alban bajguullaga, “institution, official organization”)

Russian

Pronunciation

• IPA^(key): [ɐɫˈban]

Noun

алба́н • (albán) m anim (genitive алба́на, nominative plural алба́ны, genitive plural алба́нов)

1. Albanian (inhabitant of Caucasian Albania)

Declension

Declension of алба́н (anim masc-form hard-stem accent-a) 

	singular	plural
nominative	алба́н albán	алба́ны albány
genitive	алба́на albána	алба́нов albánov
dative	алба́ну albánu	алба́нам albánam
accusative	алба́на albána	алба́нов albánov
instrumental	алба́ном albánom	алба́нами albánami
prepositional	алба́не albáne	алба́нах albánax