See also: ауыз

Bashkir

edit
 
Ауыҙ

Etymology

edit

From Proto-Turkic *agïŕ (mouth).

Cognate with Old Turkic 𐰍𐰕 (aɣïz, mouth), Khakas, Shor, Tuvan аас (aas), Southern Altai оос (oos), Kyrgyz ооз (ooz), Kazakh ауыз (auyz), Karachay-Balkar аууз (awuz), Kumyk авуз (awuz), Nogai, Tatar авыз (awız), Uzbek ogʻiz, Azerbaijani, Crimean Tatar, Turkish ağız, Gagauz aaz, Turkmen agyz (mouth) etc.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [ɑˈwɯ̞ð]
  • Hyphenation: а‧уыҙ

Noun

edit

ауыҙ (transliteration needed)

  1. (anatomy) mouth
    Ауыҙы ни әйткәнде ҡолағы ишетмәй.
    (One's) ears do not hear what (his) mouth utters.
    Муйнаҡ, ауыҙына һөйәк ҡабып, күперҙән үтеп бара ине.
    Muynaq (a dog's name) was passing a ]bridge with a bone in its mouth.
    Бар мәғлүмәт тере шаһиттар ауыҙынан яҙып алынған.
    All information has been recorded from the mouths of living witnesses.
    Һомай ҡош тунын кейеп шундуҡ осоп килгән ти // Үле ятҡан Уралдың ауыҙынан үпкән, ти.
    The bird Umay donned her coat, immediately came flying, (and) kissed Ural, who was lying dead, on his mouth.
  2. mouth; maw, jaws (of an animal, reptile or fish)
    Муйнаҡ, ауыҙына һөйәк ҡабып, күперҙән үтеп бара ине.
    Muynaq (the dog's name) was crossing a bridge with a bone in its mouth.
  3. inlet, opening, orifice
    Мәмерйә ауыҙы.
    The entrance to the cave.
  4. gorge, throat, neck (of a vessel)
  5. muzzle, barrel (of fire weapon)
  6. (figurative) oral source
    Бар мәғлүмәт тере шаһиттар ауыҙынан яҙып алған.
    All information has been recorded from the mouths of living witnesses.

Declension

edit