берлинка
Macedonian edit
Pronunciation edit
Noun edit
берлинка • (berlinka) f (masculine берлинец)
- woman from Berlin
Declension edit
Declension of берлинка
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | берлинка | берлинки |
definite unspecified | берлинката | берлинките |
definite proximal | берлинкава | берлинкиве |
definite distal | берлинкана | берлинкине |
vocative | берлинке | берлинки |
Russian edit
Etymology edit
берли́нец (berlínec) + -ка (-ka)
Pronunciation edit
Noun edit
берли́нка • (berlínka) f anim (genitive берли́нки, nominative plural берли́нки, genitive plural берли́нок, masculine берли́нец, diminutive берли́ночка)
Declension edit
Declension of берли́нка (anim fem-form velar-stem accent-a reduc)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | берли́нка berlínka |
берли́нки berlínki |
genitive | берли́нки berlínki |
берли́нок berlínok |
dative | берли́нке berlínke |
берли́нкам berlínkam |
accusative | берли́нку berlínku |
берли́нок berlínok |
instrumental | берли́нкой, берли́нкою berlínkoj, berlínkoju |
берли́нками berlínkami |
prepositional | берли́нке berlínke |
берли́нках berlínkax |
Pre-reform declension of берли́нка (anim fem-form velar-stem accent-a reduc)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | берли́нка berlínka |
берли́нки berlínki |
genitive | берли́нки berlínki |
берли́нокъ berlínok |
dative | берли́нкѣ berlínkě |
берли́нкамъ berlínkam |
accusative | берли́нку berlínku |
берли́нокъ berlínok |
instrumental | берли́нкой, берли́нкою berlínkoj, berlínkoju |
берли́нками berlínkami |
prepositional | берли́нкѣ berlínkě |
берли́нкахъ berlínkax |