Bulgarian

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From Old Church Slavonic диꙗволъ (dijavolŭ), диꙗволь (dijavolĭ), borrowed from Ancient Greek διάβολος (diábolos, accuser, slanderer).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [ˈdʲa̟voɫ]
  • Audio:(file)

Noun

edit

дя́вол (djávolm (relational adjective дя́волски)

  1. devil (a creature of hell)
    По дяволите!Po djavolite!Damn it!
    Дявол да те вземе!Djavol da te vzeme!Damn you! (literally, “May the devil take you!”)
    Дявол го взел!Djavol go vzel!Hell's bells!
    Какво по дяволите?Kakvo po djavolite?What the hell?
    Върви по дяволите!Vǎrvi po djavolite!Go to hell!
    Дявол да ме вземе!Djavol da me vzeme!I'll be damned! (literally, “May the devil take me!”)

Declension

edit

Derived terms

edit

References

edit
  • дявол”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
  • диꙗволъ in Исторически речник на Българския език, publish. by Sofia University "St. Clement Ohridsky"
  • Georgiev, Vladimir I., editor (1971), “дявол”, in Български етимологичен речник [Bulgarian Etymological Dictionary] (in Bulgarian), volume 1 (А – З), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences Pubg. House, →ISBN, page 470

Anagrams

edit