инструктор
Russian edit
Pronunciation edit
Noun edit
инстру́ктор • (instrúktor) m anim (genitive инстру́ктора, nominative plural инстру́кторы, genitive plural инстру́кторов)
Declension edit
Declension of инстру́ктор (anim masc-form hard-stem accent-a)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | инстру́ктор instrúktor |
инстру́кторы instrúktory |
genitive | инстру́ктора instrúktora |
инстру́кторов instrúktorov |
dative | инстру́ктору instrúktoru |
инстру́кторам instrúktoram |
accusative | инстру́ктора instrúktora |
инстру́кторов instrúktorov |
instrumental | инстру́ктором instrúktorom |
инстру́кторами instrúktorami |
prepositional | инстру́кторе instrúktore |
инстру́кторах instrúktorax |
Derived terms edit
- Russian: институ́т (institút)
Related terms edit
- инстру́кция (instrúkcija)
Serbo-Croatian edit
Pronunciation edit
Noun edit
ѝнструктор m (Latin spelling ìnstruktor)
Declension edit
Declension of инструктор
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | инструктор | инструктори |
genitive | инструктора | инструктора |
dative | инструктору | инструкторима |
accusative | инструктора | инструкторе |
vocative | инструкторе | инструктори |
locative | инструктору | инструкторима |
instrumental | инструктором | инструкторима |