исправник

Russian edit

Etymology edit

From obsolete исправля́ть (ispravljátʹ, to carry out duties) +‎ -ник (-nik).

Pronunciation edit

Noun edit

испра́вник (isprávnikm anim (genitive испра́вника, nominative plural испра́вники, genitive plural испра́вников)

  1. (historical) ispravnic

Declension edit

Descendants edit

  • English: ispravnic
  • French: ispravnik
  • Romanian: ispravnic
  • Swedish: ispravnik