кхудай

Kamassian

Etymology

Borrowed from a Turkic language (compare Khakas худай (xuday, “God”)), ultimately from Persian خدا (xodâ).

Noun

кхудай (kʰudaj)

1. God, Lord
2. idol, icon (any portrayal of God or a saint)

Declension

Declension of кхудай
	singular	plural
nominative	кхудай (kʰudaj)	кхудайәйәʼ (kʰudajəjəʔ)	кхудайзаӈ (kʰudajzaŋ)
genitive	кхудайән (kʰudajən)	кхудайәйән (kʰudajəjən)	кхудайзан (kʰudajzan)
accusative	кхудайәм (kʰudajəm)	кхудайәйәм (kʰudajəjəm)	кхудайзаӈәм (kʰudajzaŋəm)
allative	кхудайдә (kʰudajdə)	кхудайәйәнә (kʰudajəjənə)	кхудайзаӈдә (kʰudajzaŋdə)
locative	кхудайгән (kʰudajgən)	кхудайәйәгән (kʰudajəjəgən)	кхудайзаӈгән (kʰudajzaŋgən)
ablative	кхудайгәʼ (kʰudajgəʔ)	кхудайәйәгәʼ (kʰudajəjəgəʔ)	кхудайзаӈгәʼ (kʰudajzaŋgəʔ)
instrumental	кхудайзьәʼ (kʰudajźəʔ)	кхудайәйәзьәʼ (kʰudajəjəźəʔ)	кхудайзаӈзьәʼ (kʰudajzaŋźəʔ)

Possessive forms of кхудай
	First	Second	Third
singular	кхудайбә (kʰudajbə)	кхудайлә (kʰudajlə)	кхудайдә (kʰudajdə)
dual	кхудайбәй (kʰudajbəj)	кхудайләй (kʰudajləj)	кхудайдәй (kʰudajdəj)
plural	кхудайбаʼ (kʰudajbaʔ)	кхудайлаʼ (kʰudajlaʔ)	кхудайдаʼ (kʰudajdaʔ)

References

• Donner, Kai R. (1944) “k͔͑udɒ̣i̯”, in Kamassisches Wörterbuch nebst Sprachproben und Hauptzügen der Grammatik‎^[1], Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura