пѫть

See also: путь

Bulgarian

Noun

пѫть • (pǫtʹ) m

1. (obsolete) Pre-1945 spelling of път (pǎt).

Declension

This noun needs an inflection-table template.

Old Church Slavonic

пѫть

Alternative forms

• путь (putĭ), ⱂⱘⱅⱐ (pǫtĭ) (Glagolitic)

Etymology

From Proto-Slavic *pǫtь, from Proto-Balto-Slavic *pántis, from Proto-Indo-European *póntoh₁s.

Noun

пѫть • (pǫtĭ) m

1. road
2. path
3. journey
   • from Vita Methodii, 1400100-1400120:

     на вьсѣхъ же поутьхъ въ многꙑ напасти въпадъше отъ неприꙗзни, по поустꙑнѧмъ въ разбоиникꙑ и по морю въ вълънꙑ вѣтрьнꙑ, по рѣкамъ въ съмьртьнꙑ незапьнꙑ.

     na vĭsěxŭ že putĭxŭ vŭ mnogy napasti vŭpadŭše otŭ neprijazni, po pustynęmŭ vŭ razboiniky i po morju vŭ vŭlŭny větrĭny, po rěkamŭ vŭ sŭmĭrtĭny nezapĭny.

     On all his journeys he met with many perils because of the Adversary: in the wilderness with robbers, at sea with windblown waves, and on rivers with imminent death.

Declension

Declension of пѫть (i-stem)

	singular	dual	plural
nominative	пѫть pǫtĭ	пѫти pǫti	пѫтьѥ, пѫтиѥ pǫtĭje, pǫtije
genitive	пѫти pǫti	пѫтью, пѫтию pǫtĭju, pǫtiju	пѫтьи, пѫтии pǫtĭi, pǫtii
dative	пѫти pǫti	пѫтьма pǫtĭma	пѫтьмъ pǫtĭmŭ
accusative	пѫть pǫtĭ	пѫти pǫti	пѫти pǫti
instrumental	пѫтьмь pǫtĭmĭ	пѫтьма pǫtĭma	пѫтьми pǫtĭmi
locative	пѫти pǫti	пѫтью, пѫтию pǫtĭju, pǫtiju	пѫтьхъ pǫtĭxŭ
vocative	пѫти pǫti	пѫти pǫti	пѫтьѥ, пѫтиѥ pǫtĭje, pǫtije

Derived terms

• беспѫтьѥ (bespǫtĭje)
• беспѫтьнъ (bespǫtĭnŭ)
• благопѫтьѥ (blagopǫtĭje)
• въспѫтьнъ (vŭspǫtĭnŭ)
• напѫтьѥ (napǫtĭje)
• напѫтьнъ (napǫtĭnŭ)
• припѫтьѥ (pripǫtĭje)
• припѫтьнъ (pripǫtĭnŭ)
• пропѫтьѥ (propǫtĭje)
• прѣдъпѫтьѥ (prědŭpǫtĭje)
• прѣдъпѫть (prědŭpǫtĭ)
• прѣпѫтьѥ (prěpǫtĭje)
• пѫтевождь (pǫtevoždĭ)
• пѫтетворити (pǫtetvoriti)
• пѫтиводьць (pǫtivodĭcĭ)
• пѫтиште (pǫtište)
• пѫтьникъ (pǫtĭnikŭ)
• пѫтьнъ (pǫtĭnŭ)
• пѫтьствовати (pǫtĭstvovati)
• пѫтьшьствьѥ (pǫtĭšĭstvĭje)
• пѫтьшьствовати (pǫtĭšĭstvovati)
• пѫтьшьствьнъ (pǫtĭšĭstvĭnŭ)
• распѫтьѥ (raspǫtĭje)
• распѫть (raspǫtĭ)
• распѫтьнъ (raspǫtĭnŭ)
• съпѫтьѥ (sŭpǫtĭje)
• съпѫтьникъ (sŭpǫtĭnikŭ)
• съпѫтьница (sŭpǫtĭnica)
• съпѫтьство (sŭpǫtĭstvo)
• съпѫтьствовати (sŭpǫtĭstvovati)
• съпѫтьшьствовати (sŭpǫtĭšĭstvovati)

References

• Miklosich, Franz (1850) Lexicon linguae Slovenicae. Veteris dialecti‎^[1], Vienna