разбојнички

Macedonian

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [razˈbɔjnit͡ʃki]

Adjective

edit

разбојнички (razbojnički) (comparative поразбојнички, superlative најразбојнички)

  1. (relational) bandit, highwayman

Declension

edit

Serbo-Croatian

edit

Etymology

edit

From ра́збо̄јнӣк.

Pronunciation

edit
  • (adjective) IPA(key): /rǎːzboːjnit͡ʃkiː/
  • (adverb) IPA(key): /rǎːzboːjnit͡ʃki/
  • Hyphenation: раз‧бој‧нич‧ки

Adjective

edit

ра́збо̄јничкӣ (Latin spelling rázbōjničkī)

  1. (relational) bandit

Declension

edit

Adverb

edit

ра́збо̄јнички (Latin spelling rázbōjnički)

  1. as a bandit

Declension

edit

References

edit