шәкә

Kamassian

Etymology

From Proto-Samoyedic *käəj, from Proto-Uralic *käle.

Noun

шәкә (šəkə)

1. tongue
2. language

Declension

Declension of шәкә
	singular	plural
nominative	шәкә (šəkə)	шәкәйәʼ (šəkəjəʔ)	шәкәзеӈ (šəkəzeŋ)
genitive	шәкән (šəkən)	шәкәйән (šəkəjən)	шәкәзен (šəkəzen)
accusative	шәкәм (šəkəm)	шәкәйәм (šəkəjəm)	шәкәзеӈәм (šəkəzeŋəm)
allative	шәкәнә (šəkənə)	шәкәйәнә (šəkəjənə)	шәкәзеӈдә (šəkəzeŋdə)
locative	шәкәгән (šəkəgən)	шәкәйәгән (šəkəjəgən)	шәкәзеӈгән (šəkəzeŋgən)
ablative	шәкәгәʼ (šəkəgəʔ)	шәкәйәгәʼ (šəkəjəgəʔ)	шәкәзеӈгәʼ (šəkəzeŋgəʔ)
instrumental	шәкәзьәʼ (šəkəźəʔ)	шәкәйәзьәʼ (šəkəjəźəʔ)	шәкәзеӈзьәʼ (šəkəzeŋźəʔ)

Possessive forms of шәкә
	First	Second	Third
singular	шәкәм (šəkəm)	шәкәл (šəkəl)	шәкәт (šəkət)
dual	шәкәбәй (šəkəbəj)	шәкәләй (šəkələj)	шәкәдәй (šəkədəj)
plural	шәкәбеʼ (šəkəbeʔ)	шәкәлеʼ (šəkəleʔ)	шәкәдеʼ (šəkədeʔ)

References

• Donner, Kai R. (1944) “šək̀ə”, in Kamassisches Wörterbuch nebst Sprachproben und Hauptzügen der Grammatik‎^[1], Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura