қазақ

See also: казак and ҡаҙаҡ

Kazakh

Alternative scripts
Arabic	قازاق
İske imlâ	قزاق
Cyrillic	қазақ
Latin	qazaq

Etymology

From Old Turkic 𐰴𐰔𐰍𐰸 (*qazǧaq, “profiteer”), from 𐰴𐰔𐰍𐰣𐰢𐰴 (qazǧanmaq, “to acquire”), from 𐰴𐰔𐰢𐰴 (qazmaq, “to dig out”), from Proto-Turkic *kaŕ-. More at Kazakhs.

Pronunciation

• IPA^(key): /qɑ.zɑq/, [qʰɑ̝.zɑ̝qʰ]
• Hyphenation: қа‧зақ

Noun

қазақ • (qazaq)

1. (attributively only) (of) the Kazakhs, Kazakh

   Қазақ елі ― Qazaq elı ― the Kazakh nation

   қазақ тілі ― qazaq tılı ― the Kazakh language

2. (singulatively) a Kazakh (person)

Declension

declension of қазақ

	singular (жекеше)	plural (көпше)
nominative (атау септік)	қазақ (qazaq)	қазақтар (qazaqtar)
genitive (ілік септік)	қазақтың (qazaqtyñ)	қазақтардың (qazaqtardyñ)
dative (барыс септік)	қазаққа (qazaqqa)	қазақтарға (qazaqtarğa)
accusative (табыс септік)	қазақты (qazaqty)	қазақтарды (qazaqtardy)
locative (жатыс септік)	қазақта (qazaqta)	қазақтарда (qazaqtarda)
ablative (шығыс септік)	қазақтан (qazaqtan)	қазақтардан (qazaqtardan)
instrumental (көмектес септік)	қазақпен (qazaqpen)	қазақтармен (qazaqtarmen)

Derived terms

• қазақи (qazaqi)
• қазақты (qazaqty)
• қазақтық (qazaqtyq)
• қазақша (qazaqşa)
• қазақы (qazaqy)
• Қазақстан (Qazaqstan)

 

See also

• казак (kazak, “a Cossack”)

Shor

Etymology

Borrowed from коза́къ m (kozák, “a [male] Cossack”). Compare also Khakas хазах (xazax, “a Russian”).

Pronunciation

• Hyphenation: қа‧зақ

Noun

қазақ • (qazaq)

1. (attributively only) (of) the Russians, Russian

   қазақ тили ― qazaq tili ― the Russian language

2. (singulatively) a Russian (person)

Declension

This noun needs an inflection-table template.