արքայութիւն
Old Armenian edit
Etymology edit
արքայ (arkʻay, “king”) + -ութիւն (-utʻiwn)
Noun edit
արքայութիւն • (arkʻayutʻiwn)
Declension edit
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | արքայութիւն (arkʻayutʻiwn) | արքայութիւնք (arkʻayutʻiwnkʻ) | |
| genitive | արքայութեան (arkʻayutʻean) | արքայութեանց (arkʻayutʻeancʻ) | |
| dative | արքայութեան (arkʻayutʻean) | արքայութեանց (arkʻayutʻeancʻ) | |
| accusative | արքայութիւն (arkʻayutʻiwn) | արքայութիւնս (arkʻayutʻiwns) | |
| ablative | արքայութենէ (arkʻayutʻenē) | արքայութեանց (arkʻayutʻeancʻ) | |
| instrumental | արքայութեամբ (arkʻayutʻeamb) | արքայութեամբք (arkʻayutʻeambkʻ) | |
| locative | արքայութեան (arkʻayutʻean) | արքայութիւնս (arkʻayutʻiwns) |
Descendants edit
- → Armenian: արքայություն (arkʻayutʻyun)
References edit
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “արքայութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy