աւգնեմ
Old Armenian
editVerb
editաւգնեմ • (awgnem) (aorist indicative աւգնեցի)
- Alternative form of օգնեմ (ōgnem)
Conjugation
editactive
| infinitive | աւգնել (awgnel) | participle | աւգնեցեալ, աւգնեալ (awgnecʻeal, awgneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | աւգնեց- (awgnecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւգնեմ (awgnem) | աւգնես (awgnes) | աւգնէ (awgnē) | աւգնեմք (awgnemkʻ) | աւգնէք (awgnēkʻ) | աւգնեն (awgnen) | |
| imperfect | աւգնէի, աւգնեի* (awgnēi, awgnei*) | աւգնէիր, աւգնեիր* (awgnēir, awgneir*) | աւգնէր (awgnēr) | աւգնէաք, աւգնեաք* (awgnēakʻ, awgneakʻ*) | աւգնէիք, աւգնեիք* (awgnēikʻ, awgneikʻ*) | աւգնէին, աւգնեին* (awgnēin, awgnein*) | |
| aorist | աւգնեցի (awgnecʻi) | աւգնեցեր (awgnecʻer) | աւգնեաց (awgneacʻ) | աւգնեցաք (awgnecʻakʻ) | աւգնեցէք, աւգնեցիք (awgnecʻēkʻ, awgnecʻikʻ) | աւգնեցին (awgnecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւգնիցեմ (awgnicʻem) | աւգնիցես (awgnicʻes) | աւգնիցէ (awgnicʻē) | աւգնիցեմք (awgnicʻemkʻ) | աւգնիցէք (awgnicʻēkʻ) | աւգնիցեն (awgnicʻen) | |
| aorist | աւգնեցից (awgnecʻicʻ) | աւգնեսցես (awgnescʻes) | աւգնեսցէ (awgnescʻē) | աւգնեսցուք (awgnescʻukʻ) | աւգնեսջիք (awgnesǰikʻ) | աւգնեսցեն (awgnescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | աւգնեա՛ (awgneá) | — | — | աւգնեցէ՛ք (awgnecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | աւգնեսջի՛ր (awgnesǰír) | — | — | աւգնեսջի՛ք (awgnesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ աւգներ (mí awgner) | — | — | մի՛ աւգնէք (mí awgnēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | աւգնել, աւգնիլ* (awgnel, awgnil*) | participle | աւգնեցեալ, աւգնեալ (awgnecʻeal, awgneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | աւգնեց- (awgnecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւգնիմ (awgnim) | աւգնիս (awgnis) | աւգնի (awgni) | աւգնիմք (awgnimkʻ) | աւգնիք (awgnikʻ) | աւգնին (awgnin) | |
| imperfect | աւգնէի (awgnēi) | աւգնէիր (awgnēir) | աւգնէր, աւգնիւր (awgnēr, awgniwr) | աւգնէաք (awgnēakʻ) | աւգնէիք (awgnēikʻ) | աւգնէին (awgnēin) | |
| aorist | աւգնեցայ (awgnecʻay) | աւգնեցար (awgnecʻar) | աւգնեցաւ (awgnecʻaw) | աւգնեցաք (awgnecʻakʻ) | աւգնեցայք (awgnecʻaykʻ) | աւգնեցան (awgnecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւգնիցիմ (awgnicʻim) | աւգնիցիս (awgnicʻis) | աւգնիցի (awgnicʻi) | աւգնիցիմք (awgnicʻimkʻ) | աւգնիցիք (awgnicʻikʻ) | աւգնիցին (awgnicʻin) | |
| aorist | աւգնեցայց (awgnecʻaycʻ) | աւգնեսցիս (awgnescʻis) | աւգնեսցի (awgnescʻi) | աւգնեսցուք (awgnescʻukʻ) | աւգնեսջիք (awgnesǰikʻ) | աւգնեսցին (awgnescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | աւգնեա՛ց (awgneácʻ) | — | — | աւգնեցարո՛ւք (awgnecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | աւգնեսջի՛ր (awgnesǰír) | — | — | աւգնեսջի՛ք (awgnesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ աւգնիր (mí awgnir) | — | — | մի՛ աւգնիք (mí awgnikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||