բարձաձգութիւն
Old Armenian edit
Etymology edit
բարձ (barj, “seat of honor; dignity”) + -ա- (-a-) + ձգիմ (jgim, “crave”) + -ութիւն (-utʻiwn, “-ing”)
Noun edit
բարձաձգութիւն • (barjajgutʻiwn)
Declension edit
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | բարձաձգութիւն (barjajgutʻiwn) | բարձաձգութիւնք (barjajgutʻiwnkʻ) | |
| genitive | բարձաձգութեան (barjajgutʻean) | բարձաձգութեանց (barjajgutʻeancʻ) | |
| dative | բարձաձգութեան (barjajgutʻean) | բարձաձգութեանց (barjajgutʻeancʻ) | |
| accusative | բարձաձգութիւն (barjajgutʻiwn) | բարձաձգութիւնս (barjajgutʻiwns) | |
| ablative | բարձաձգութենէ (barjajgutʻenē) | բարձաձգութեանց (barjajgutʻeancʻ) | |
| instrumental | բարձաձգութեամբ (barjajgutʻeamb) | բարձաձգութեամբք (barjajgutʻeambkʻ) | |
| locative | բարձաձգութեան (barjajgutʻean) | բարձաձգութիւնս (barjajgutʻiwns) |
References edit
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “բարձաձգութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy