զառամանամ

Old Armenian

Alternative forms

• զառամիմ (zaṙamim)

Etymology

From զառամ (zaṙam) +‎ -ան- (-an-).

Verb

զառամանամ • (zaṙamanam)

1. (intransitive) to be decrepit or extremely old

   զառամացեալ ― zaṙamacʻeal ― senile, old

Conjugation

mediopassive

infinitive		զառամանալ (zaṙamanal)		participle	զառամացեալ (zaṙamacʻeal)
causative		—		aorist stem	զառամաց- (zaṙamacʻ-)
person		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	զառամանամ (zaṙamanam)	զառամանաս (zaṙamanas)	զառամանայ (zaṙamanay)	զառամանամք (zaṙamanamkʻ)	զառամանայք (zaṙamanaykʻ)	զառամանան (zaṙamanan)
	imperfect	զառամանայի (zaṙamanayi)	զառամանայիր (zaṙamanayir)	զառամանայր (zaṙamanayr)	զառամանայաք (zaṙamanayakʻ)	զառամանայիք (zaṙamanayikʻ)	զառամանային (zaṙamanayin)
	aorist	զառամացայ (zaṙamacʻay)	զառամացար (zaṙamacʻar)	զառամացաւ (zaṙamacʻaw)	զառամացաք (zaṙamacʻakʻ)	զառամացայք (zaṙamacʻaykʻ)	զառամացան (zaṙamacʻan)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	զառամանայցիմ (zaṙamanaycʻim)	զառամանայցիս (zaṙamanaycʻis)	զառամանայցի (zaṙamanaycʻi)	զառամանայցիմք (zaṙamanaycʻimkʻ)	զառամանայցիք (zaṙamanaycʻikʻ)	զառամանայցին (zaṙamanaycʻin)
	aorist	զառամացայց (zaṙamacʻaycʻ)	զառամասցիս (zaṙamascʻis)	զառամասցի (zaṙamascʻi)	զառամասցուք (zaṙamascʻukʻ)	զառամասջիք (zaṙamasǰikʻ)	զառամասցին (zaṙamascʻin)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	զառամացի՛ր (zaṙamacʻír)	—	—	զառամացարո՛ւք (zaṙamacʻarúkʻ)	—
	cohortative	—	զառամասջի՛ր (zaṙamasǰír)	—	—	զառամասջի՛ք (zaṙamasǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ զառամանար (mí zaṙamanar)	—	—	մի՛ զառամանայք (mí zaṙamanaykʻ)	—

Descendants

• Armenian: զառամանալ (zaṙamanal)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “զառամանամ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “զառամանամ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy