թարխանութիւն

Old Armenian

Etymology

From թարխան (tʻarxan) +‎ -ութիւն (-utʻiwn).

Noun

թարխանութիւն • (tʻarxanutʻiwn)

1. freedom from taxation
2. a title of nobility among Huns

Declension

n-type

	singular		plural
nominative	թարխանութիւն (tʻarxanutʻiwn)		թարխանութիւնք (tʻarxanutʻiwnkʻ)
genitive	թարխանութեան (tʻarxanutʻean)		թարխանութեանց (tʻarxanutʻeancʻ)
dative	թարխանութեան (tʻarxanutʻean)		թարխանութեանց (tʻarxanutʻeancʻ)
accusative	թարխանութիւն (tʻarxanutʻiwn)		թարխանութիւնս (tʻarxanutʻiwns)
ablative	թարխանութենէ (tʻarxanutʻenē)		թարխանութեանց (tʻarxanutʻeancʻ)
instrumental	թարխանութեամբ (tʻarxanutʻeamb)		թարխանութեամբք (tʻarxanutʻeambkʻ)
locative	թարխանութեան (tʻarxanutʻean)		թարխանութիւնս (tʻarxanutʻiwns)

Descendants

• Armenian: թարխանություն (tʻarxanutʻyun)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “թարխանութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy