Armenian

edit

Etymology

edit

From Old Armenian մար (mar).

Pronunciation

edit

Noun

edit

մար (mar)

  1. Mede, inhabitant of historical Media
  2. (obsolete, nonstandard) Kurd

Declension

edit
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative մար (mar) մարեր (marer)
dative մարի (mari) մարերի (mareri)
ablative մարից (maricʻ) մարերից (marericʻ)
instrumental մարով (marov) մարերով (marerov)
locative
definite forms
nominative մարը/մարն (marə/marn) մարերը/մարերն (marerə/marern)
dative մարին (marin) մարերին (marerin)
1st person possessive forms (my)
nominative մարս (mars) մարերս (marers)
dative մարիս (maris) մարերիս (mareris)
ablative մարիցս (maricʻs) մարերիցս (marericʻs)
instrumental մարովս (marovs) մարերովս (marerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative մարդ (mard) մարերդ (marerd)
dative մարիդ (marid) մարերիդ (marerid)
ablative մարիցդ (maricʻd) մարերիցդ (marericʻd)
instrumental մարովդ (marovd) մարերովդ (marerovd)
locative

Old Armenian

edit

Etymology

edit

From Parthian 𐭌𐭀𐭃 (mʾd /⁠māδ⁠/). Compare Old Persian 𐎶𐎠𐎭 (m-a-d /⁠māda⁠/).

Noun

edit

մար (mar)

  1. Mede

Declension

edit

Adjective

edit

մար (mar)

  1. Median

Declension

edit

Derived terms

edit

Descendants

edit
  • Armenian: մար (mar)

References

edit
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “մար”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “մար”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy