միացեալ

Old Armenian

Verb

միացեալ • (miacʻeal)

1. participle of միանամ (mianam)

Declension

o-type

	singular		plural
nominative	միացեալ (miacʻeal)		միացեալք (miacʻealkʻ)
genitive	միացելոյ (miacʻeloy)		միացելոց (miacʻelocʻ)
dative	միացելոյ (miacʻeloy)		միացելոց (miacʻelocʻ)
accusative	միացեալ (miacʻeal)		միացեալս (miacʻeals)
ablative	միացելոյ (miacʻeloy)		միացելոց (miacʻelocʻ)
instrumental	միացելով (miacʻelov)		միացելովք (miacʻelovkʻ)
locative	միացեալ (miacʻeal)		միացեալս (miacʻeals)

Descendants

• Armenian: միացյալ (miacʻyal)