յագիմ

Old Armenian edit

Alternative forms edit

յագենամ (yagenam)
յագչիմ (yagčʻim)

Etymology edit

From յագ (yag).

Verb edit

յագիմ • (yagim) (aorist indicative յագեցայ)

(intransitive) to be satisfied, to eat one's fill
յագիմ յանչափս/կարի իմն ― yagim yančʻapʻs/kari imn ― to glut, cram or gorge oneself with

չյագէր ի հայելոյ ― čʻyagēr i hayeloy ― he was never tired of looking at

յագեալ ― yageal ― (chemistry) saturated

Conjugation edit

mediopassive

person		singular			plural
infinitive		յագել, յագիլ* (yagel, yagil*)		participle	յագեցեալ, յագեալ (yagecʻeal, yageal)
causative		յագեցուցանեմ (yagecʻucʻanem)		aorist stem	յագեց- (yagecʻ-)
person		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	յագիմ (yagim)	յագիս (yagis)	յագի (yagi)	յագիմք (yagimkʻ)	յագիք (yagikʻ)	յագին (yagin)
	imperfect	յագէի (yagēi)	յագէիր (yagēir)	յագէր, յագիւր (yagēr, yagiwr)	յագէաք (yagēakʻ)	յագէիք (yagēikʻ)	յագէին (yagēin)
	aorist	յագեցայ (yagecʻay)	յագեցար (yagecʻar)	յագեցաւ (yagecʻaw)	յագեցաք (yagecʻakʻ)	յագեցայք (yagecʻaykʻ)	յագեցան (yagecʻan)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	յագիցիմ (yagicʻim)	յագիցիս (yagicʻis)	յագիցի (yagicʻi)	յագիցիմք (yagicʻimkʻ)	յագիցիք (yagicʻikʻ)	յագիցին (yagicʻin)
	aorist	յագեցայց (yagecʻaycʻ)	յագեսցիս (yagescʻis)	յագեսցի (yagescʻi)	յագեսցուք (yagescʻukʻ)	յագեսջիք (yagesǰikʻ)	յագեսցին (yagescʻin)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	յագի՛ր (yagír)	—	—	յագեցարո՛ւք (yagecʻarúkʻ)	—
	cohortative	—	յագեսջի՛ր (yagesǰír)	—	—	յագեսջի՛ք (yagesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ յագիր (mí yagir)	—	—	մի՛ յագիք (mí yagikʻ)	—
post-classical the plural imperative can also be յագերո՛ւք* (yagerúkʻ)

Descendants edit

Armenian: հագել (hagel), հագենալ (hagenal)

References edit

Petrosean, Matatʻeay (1879) “յագիմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy