նիրհամ
Old Armenian
editVerb
editնիրհամ • (nirham)
- Alternative form of նիրհեմ (nirhem)
Conjugation
editactive
| infinitive | նիրհալ (nirhal) | participle | նիրհացեալ (nirhacʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | նիրհաց- (nirhacʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | նիրհամ (nirham) | նիրհաս (nirhas) | նիրհայ (nirhay) | նիրհամք (nirhamkʻ) | նիրհայք (nirhaykʻ) | նիրհան (nirhan) | |
| imperfect | նիրհայի (nirhayi) | նիրհայիր (nirhayir) | նիրհայր (nirhayr) | նիրհայաք (nirhayakʻ) | նիրհայիք (nirhayikʻ) | նիրհային (nirhayin) | |
| aorist | նիրհացի (nirhacʻi) | նիրհացեր (nirhacʻer) | նիրհաց (nirhacʻ) | նիրհացաք (nirhacʻakʻ) | նիրհացէք, նիրհացիք (nirhacʻēkʻ, nirhacʻikʻ) | նիրհացին (nirhacʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | նիրհայցեմ (nirhaycʻem) | նիրհայցես (nirhaycʻes) | նիրհայցէ (nirhaycʻē) | նիրհայցեմք (nirhaycʻemkʻ) | նիրհայցէք (nirhaycʻēkʻ) | նիրհայցեն (nirhaycʻen) | |
| aorist | նիրհացից (nirhacʻicʻ) | նիրհասցես (nirhascʻes) | նիրհասցէ (nirhascʻē) | նիրհասցուք (nirhascʻukʻ) | նիրհասջիք (nirhasǰikʻ) | նիրհասցեն (nirhascʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | նիրհա՛ (nirhá) | — | — | նիրհացէ՛ք (nirhacʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | նիրհասջի՛ր (nirhasǰír) | — | — | նիրհասջի՛ք (nirhasǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ նիրհար (mí nirhar) | — | — | մի՛ նիրհայք (mí nirhaykʻ) | — | |
References
edit- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “նիրհամ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy