շիկնեմ
Old Armenian
editAlternative forms
edit- շիկնիմ (šiknim)
Etymology
editFrom շիկն (šikn).
Verb
editշիկնեմ • (šiknem) (aorist indicative շիկնեցի)
- (intransitive) to blush, to redden with shame, to be ashamed, confounded
Conjugation
editactive
infinitive | շիկնել (šiknel) | participle | շիկնեցեալ, շիկնեալ (šiknecʻeal, šikneal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | շիկնեց- (šiknecʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | շիկնեմ (šiknem) | շիկնես (šiknes) | շիկնէ (šiknē) | շիկնեմք (šiknemkʻ) | շիկնէք (šiknēkʻ) | շիկնեն (šiknen) | |
imperfect | շիկնէի, շիկնեի* (šiknēi, šiknei*) | շիկնէիր, շիկնեիր* (šiknēir, šikneir*) | շիկնէր (šiknēr) | շիկնէաք, շիկնեաք* (šiknēakʻ, šikneakʻ*) | շիկնէիք, շիկնեիք* (šiknēikʻ, šikneikʻ*) | շիկնէին, շիկնեին* (šiknēin, šiknein*) | |
aorist | շիկնեցի (šiknecʻi) | շիկնեցեր (šiknecʻer) | շիկնեաց (šikneacʻ) | շիկնեցաք (šiknecʻakʻ) | շիկնեցէք, շիկնեցիք (šiknecʻēkʻ, šiknecʻikʻ) | շիկնեցին (šiknecʻin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | շիկնիցեմ (šiknicʻem) | շիկնիցես (šiknicʻes) | շիկնիցէ (šiknicʻē) | շիկնիցեմք (šiknicʻemkʻ) | շիկնիցէք (šiknicʻēkʻ) | շիկնիցեն (šiknicʻen) | |
aorist | շիկնեցից (šiknecʻicʻ) | շիկնեսցես (šiknescʻes) | շիկնեսցէ (šiknescʻē) | շիկնեսցուք (šiknescʻukʻ) | շիկնեսջիք (šiknesǰikʻ) | շիկնեսցեն (šiknescʻen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | շիկնեա՛ (šikneá) | — | — | շիկնեցէ՛ք (šiknecʻḗkʻ) | — | |
cohortative | — | շիկնեսջի՛ր (šiknesǰír) | — | — | շիկնեսջի՛ք (šiknesǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ շիկներ (mí šikner) | — | — | մի՛ շիկնէք (mí šiknēkʻ) | — | |
*rare |
Descendants
edit- Armenian: շիկնել (šiknel)
References
edit- Petrosean, Matatʻeay (1879) “շիկնեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn, Venice: S. Lazarus Armenian Academy