ուսուցանեմ
Old Armenian
editEtymology
editCausative of ուսանիմ (usanim).
Verb
editուսուցանեմ • (usucʻanem) (aorist indicative ուսուցի)
- (transitive) to teach, to instruct in, to lecture, to be a teacher or professor of, to profess, to enlighten, to form, to make erudite or wise
Conjugation
editactive
| infinitive | ուսուցանել (usucʻanel) | participle | ուսուցեալ (usucʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | ուսուց- (usucʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ուսուցանեմ (usucʻanem) | ուսուցանես (usucʻanes) | ուսուցանէ (usucʻanē) | ուսուցանեմք (usucʻanemkʻ) | ուսուցանէք (usucʻanēkʻ) | ուսուցանեն (usucʻanen) | |
| imperfect | ուսուցանէի, ուսուցանեի* (usucʻanēi, usucʻanei*) | ուսուցանէիր, ուսուցանեիր* (usucʻanēir, usucʻaneir*) | ուսուցանէր (usucʻanēr) | ուսուցանէաք, ուսուցանեաք* (usucʻanēakʻ, usucʻaneakʻ*) | ուսուցանէիք, ուսուցանեիք* (usucʻanēikʻ, usucʻaneikʻ*) | ուսուցանէին, ուսուցանեին* (usucʻanēin, usucʻanein*) | |
| aorist | ուսուցի (usucʻi) | ուսուցեր (usucʻer) | ուսոյց (usoycʻ) | ուսուցաք (usucʻakʻ) | ուսուցէք, ուսուցիք (usucʻēkʻ, usucʻikʻ) | ուսուցին (usucʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ուսուցանիցեմ (usucʻanicʻem) | ուսուցանիցես (usucʻanicʻes) | ուսուցանիցէ (usucʻanicʻē) | ուսուցանիցեմք (usucʻanicʻemkʻ) | ուսուցանիցէք (usucʻanicʻēkʻ) | ուսուցանիցեն (usucʻanicʻen) | |
| aorist | ուսուցից (usucʻicʻ) | ուսուսցես (ususcʻes) | ուսուսցէ (ususcʻē) | ուսուսցուք (ususcʻukʻ) | ուսուսջիք (ususǰikʻ) | ուսուսցեն (ususcʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ուսո՛ (usó) | — | — | ուսուցէ՛ք (usucʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | ուսուսջի՛ր (ususǰír) | — | — | ուսուսջի՛ք (ususǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ուսուցաներ (mí usucʻaner) | — | — | մի՛ ուսուցանէք (mí usucʻanēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | ուսուցանել, ուսուցանիլ* (usucʻanel, usucʻanil*) | participle | ուսուցեալ (usucʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | ուսուց- (usucʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ուսուցանիմ (usucʻanim) | ուսուցանիս (usucʻanis) | ուսուցանի (usucʻani) | ուսուցանիմք (usucʻanimkʻ) | ուսուցանիք (usucʻanikʻ) | ուսուցանին (usucʻanin) | |
| imperfect | ուսուցանէի (usucʻanēi) | ուսուցանէիր (usucʻanēir) | ուսուցանէր, ուսուցանիւր (usucʻanēr, usucʻaniwr) | ուսուցանէաք (usucʻanēakʻ) | ուսուցանէիք (usucʻanēikʻ) | ուսուցանէին (usucʻanēin) | |
| aorist | ուսուցայ (usucʻay) | ուսուցար (usucʻar) | ուսուցաւ (usucʻaw) | ուսուցաք (usucʻakʻ) | ուսուցայք (usucʻaykʻ) | ուսուցան (usucʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ուսուցանիցիմ (usucʻanicʻim) | ուսուցանիցիս (usucʻanicʻis) | ուսուցանիցի (usucʻanicʻi) | ուսուցանիցիմք (usucʻanicʻimkʻ) | ուսուցանիցիք (usucʻanicʻikʻ) | ուսուցանիցին (usucʻanicʻin) | |
| aorist | ուսուցայց (usucʻaycʻ) | ուսուսցիս (ususcʻis) | ուսուսցի (ususcʻi) | ուսուսցուք (ususcʻukʻ) | ուսուսջիք (ususǰikʻ) | ուսուսցին (ususcʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ուսուցի՛ր (usucʻír) | — | — | ուսուցարո՛ւք (usucʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | ուսուսջի՛ր (ususǰír) | — | — | ուսուսջի՛ք (ususǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ուսուցանիր (mí usucʻanir) | — | — | մի՛ ուսուցանիք (mí usucʻanikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
edit- Armenian: ուսուցանել (usucʻanel)
References
edit- Petrosean, Matatʻeay (1879) “ուսուցանեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy