պիտանամ
Old Armenian edit
Etymology edit
From պէտ (pēt) + -ան- (-an-).
Verb edit
պիտանամ • (pitanam) (aorist indicative պիտացայ)
- Alternative form of պիտամ (pitam)
Conjugation edit
mediopassive
| infinitive | պիտանալ (pitanal) | participle | պիտացեալ (pitacʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | պիտաց- (pitacʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | պիտանամ (pitanam) | պիտանաս (pitanas) | պիտանայ (pitanay) | պիտանամք (pitanamkʻ) | պիտանայք (pitanaykʻ) | պիտանան (pitanan) | |
| imperfect | պիտանայի (pitanayi) | պիտանայիր (pitanayir) | պիտանայր (pitanayr) | պիտանայաք (pitanayakʻ) | պիտանայիք (pitanayikʻ) | պիտանային (pitanayin) | |
| aorist | պիտացայ (pitacʻay) | պիտացար (pitacʻar) | պիտացաւ (pitacʻaw) | պիտացաք (pitacʻakʻ) | պիտացայք (pitacʻaykʻ) | պիտացան (pitacʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | պիտանայցիմ (pitanaycʻim) | պիտանայցիս (pitanaycʻis) | պիտանայցի (pitanaycʻi) | պիտանայցիմք (pitanaycʻimkʻ) | պիտանայցիք (pitanaycʻikʻ) | պիտանայցին (pitanaycʻin) | |
| aorist | պիտացայց (pitacʻaycʻ) | պիտասցիս (pitascʻis) | պիտասցի (pitascʻi) | պիտասցուք (pitascʻukʻ) | պիտասջիք (pitasǰikʻ) | պիտասցին (pitascʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | պիտացի՛ր (pitacʻír) | — | — | պիտացարո՛ւք (pitacʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | պիտասջի՛ր (pitasǰír) | — | — | պիտասջի՛ք (pitasǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ պիտանար (mí pitanar) | — | — | մի՛ պիտանայք (mí pitanaykʻ) | — | |
References edit
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “պիտանամ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy