քերականութիւն

Old Armenian

Etymology

From քերական (kʻerakan) +‎ -ութիւն (-utʻiwn).

Noun

քերականութիւն • (kʻerakanutʻiwn)

1. grammar

Declension

n-type

	singular		plural
nominative	քերականութիւն (kʻerakanutʻiwn)		քերականութիւնք (kʻerakanutʻiwnkʻ)
genitive	քերականութեան (kʻerakanutʻean)		քերականութեանց (kʻerakanutʻeancʻ)
dative	քերականութեան (kʻerakanutʻean)		քերականութեանց (kʻerakanutʻeancʻ)
accusative	քերականութիւն (kʻerakanutʻiwn)		քերականութիւնս (kʻerakanutʻiwns)
ablative	քերականութենէ (kʻerakanutʻenē)		քերականութեանց (kʻerakanutʻeancʻ)
instrumental	քերականութեամբ (kʻerakanutʻeamb)		քերականութեամբք (kʻerakanutʻeambkʻ)
locative	քերականութեան (kʻerakanutʻean)		քերականութիւնս (kʻerakanutʻiwns)

Descendants

• Armenian: քերականություն (kʻerakanutʻyun)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “քերականութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy