האַסן

Yiddish

Etymology

From Middle High German hazzen, from Old High German hazzōn, from Proto-Germanic *hatāną. Compare German hassen.

Verb

האַסן • (hasn)

1. to hate

Conjugation

Conjugation of האַסן

infinitive	האַסן hasn
present participle	האַסנדיק hasndik
past participle	געהאַסט gehast
auxiliary	האָבן hobn
present	איך האַס ikh has	מיר האַסן mir hasn
	דו האַסט du hast	איר האַסט ir hast
	ער האַסט er hast	זיי האַסן zey hasn
imperative	האַס (דו) has (du)	האַסט (איר) hast (ir)
Composed forms past איך האָב געהאַסט ikh hob gehast מיר האָבן געהאַסט mir hobn gehast דו האָסט געהאַסט du host gehast איר האָט געהאַסט ir hot gehast ער האָט געהאַסט er hot gehast זיי האָבן געהאַסט zey hobn gehast pluperfect איך האָב געהאַט געהאַסט ikh hob gehat gehast מיר האָבן געהאַט געהאַסט mir hobn gehat gehast דו האָסט געהאַט געהאַסט du host gehat gehast איר האָט געהאַט געהאַסט ir hot gehat gehast ער האָט געהאַט געהאַסט er hot gehat gehast זיי האָבן געהאַט געהאַסט zey hobn gehat gehast future איך וועל האַסן ikh vel hasn מיר וועלן האַסן mir veln hasn דו וועסט האַסן du vest hasn איר וועט האַסן ir vet hasn ער וועט האַסן er vet hasn זיי וועלן האַסן zey veln hasn future perfect איך וועל האָבן געהאַסט ikh vel hobn gehast מיר וועלן האָבן געהאַסט mir veln hobn gehast דו וועסט האָבן געהאַסט du vest hobn gehast איר וועט האָבן געהאַסט ir vet hobn gehast ער וועט האָבן געהאַסט er vet hobn gehast זיי וועלן האָבן געהאַסט zey veln hobn gehast