היטן

Yiddish

Etymology

From Middle High German hüeten, from Old High German huoten, from Proto-West Germanic *hōdijan.

Pronunciation

• (YIVO) IPA^(key): /ˈhɪtn̩/

Verb

היטן • (hitn) (past participle געהיט (gehit))

1. to guard

   Synonym: באַוואַכן (bavakhn)

2. (reflexive) to beware, to watch out

Usage notes

• The alternative past participle געהיטן (gehitn) is also used.

Conjugation

Conjugation of היטן

infinitive	היטן hitn
present participle	היטנדיק hitndik
past participle	געהיט gehit
auxiliary	האָבן hobn
present	איך היט ikh hit	מיר היטן mir hitn
	דו היטסט du hitst	איר היט ir hit
	ער היט er hit	זיי היטן zey hitn
imperative	היט (דו) hit (du)	היט (איר) hit (ir)
Composed forms past איך האָב געהיט ikh hob gehit מיר האָבן געהיט mir hobn gehit דו האָסט געהיט du host gehit איר האָט געהיט ir hot gehit ער האָט געהיט er hot gehit זיי האָבן געהיט zey hobn gehit pluperfect איך האָב געהאַט געהיט ikh hob gehat gehit מיר האָבן געהאַט געהיט mir hobn gehat gehit דו האָסט געהאַט געהיט du host gehat gehit איר האָט געהאַט געהיט ir hot gehat gehit ער האָט געהאַט געהיט er hot gehat gehit זיי האָבן געהאַט געהיט zey hobn gehat gehit future איך וועל היטן ikh vel hitn מיר וועלן היטן mir veln hitn דו וועסט היטן du vest hitn איר וועט היטן ir vet hitn ער וועט היטן er vet hitn זיי וועלן היטן zey veln hitn future perfect איך וועל האָבן געהיט ikh vel hobn gehit מיר וועלן האָבן געהיט mir veln hobn gehit דו וועסט האָבן געהיט du vest hobn gehit איר וועט האָבן געהיט ir vet hobn gehit ער וועט האָבן געהיט er vet hobn gehit זיי וועלן האָבן געהיט zey veln hobn gehit