הינקען

Yiddish

Etymology

From Middle High German hinken, from Old High German hinkan, from Proto-West Germanic *hinkan, from Proto-Germanic *hinkaną.

Verb

הינקען • (hinken) (past participle געהונקען (gehunken))

1. limp (to walk lamely)

Usage notes

The past participle געהינקט (gehinkt) is also used.

Conjugation

Conjugation of הינקען

infinitive	הינקען hinken
present participle	הינקענדיק hinkendik
past participle	געהונקען gehunken
auxiliary	האָבן hobn
present	איך הינק ikh hink	מיר הינקען mir hinken
	דו הינקסט du hinkst	איר הינקט ir hinkt
	ער הינקט er hinkt	זיי הינקען zey hinken
imperative	הינק (דו) hink (du)	הינקט (איר) hinkt (ir)
Composed forms past איך האָב געהונקען ikh hob gehunken מיר האָבן געהונקען mir hobn gehunken דו האָסט געהונקען du host gehunken איר האָט געהונקען ir hot gehunken ער האָט געהונקען er hot gehunken זיי האָבן געהונקען zey hobn gehunken pluperfect איך האָב געהאַט געהונקען ikh hob gehat gehunken מיר האָבן געהאַט געהונקען mir hobn gehat gehunken דו האָסט געהאַט געהונקען du host gehat gehunken איר האָט געהאַט געהונקען ir hot gehat gehunken ער האָט געהאַט געהונקען er hot gehat gehunken זיי האָבן געהאַט געהונקען zey hobn gehat gehunken future איך וועל הינקען ikh vel hinken מיר וועלן הינקען mir veln hinken דו וועסט הינקען du vest hinken איר וועט הינקען ir vet hinken ער וועט הינקען er vet hinken זיי וועלן הינקען zey veln hinken future perfect איך וועל האָבן געהונקען ikh vel hobn gehunken מיר וועלן האָבן געהונקען mir veln hobn gehunken דו וועסט האָבן געהונקען du vest hobn gehunken איר וועט האָבן געהונקען ir vet hobn gehunken ער וועט האָבן געהונקען er vet hobn gehunken זיי וועלן האָבן געהונקען zey veln hobn gehunken

Derived terms

• אונטערהינקען (unterhinken)