טויגן

Yiddish

Etymology

From Middle High German tougen, tugen, tügen, from Old High German tugan; from Proto-Germanic *duganą, from Proto-Indo-European *dʰewgʰ- (“to produce, to give milk”). Compare German taugen.

Verb

טויגן • (toygn) (past participle געטויגט (getoygt))

1. to suit, be of use
2. to be good for

Conjugation

Conjugation of טויגן

infinitive	טויגן toygn
present participle	טויגנדיק toygndik
past participle	געטויגט getoygt
auxiliary	האָבן hobn
present	איך טויג ikh toyg	מיר טויגן mir toygn
	דו טויגסט du toygst	איר טויגט ir toygt
	ער טויגט er toygt	זיי טויגן zey toygn
imperative	טויג (דו) toyg (du)	טויגט (איר) toygt (ir)
Composed forms past איך האָב געטויגט ikh hob getoygt מיר האָבן געטויגט mir hobn getoygt דו האָסט געטויגט du host getoygt איר האָט געטויגט ir hot getoygt ער האָט געטויגט er hot getoygt זיי האָבן געטויגט zey hobn getoygt pluperfect איך האָב געהאַט געטויגט ikh hob gehat getoygt מיר האָבן געהאַט געטויגט mir hobn gehat getoygt דו האָסט געהאַט געטויגט du host gehat getoygt איר האָט געהאַט געטויגט ir hot gehat getoygt ער האָט געהאַט געטויגט er hot gehat getoygt זיי האָבן געהאַט געטויגט zey hobn gehat getoygt future איך וועל טויגן ikh vel toygn מיר וועלן טויגן mir veln toygn דו וועסט טויגן du vest toygn איר וועט טויגן ir vet toygn ער וועט טויגן er vet toygn זיי וועלן טויגן zey veln toygn future perfect איך וועל האָבן געטויגט ikh vel hobn getoygt מיר וועלן האָבן געטויגט mir veln hobn getoygt דו וועסט האָבן געטויגט du vest hobn getoygt איר וועט האָבן געטויגט ir vet hobn getoygt ער וועט האָבן געטויגט er vet hobn getoygt זיי וועלן האָבן געטויגט zey veln hobn getoygt

Derived terms

• טױגן אױף כּפּרות (toygn oyf kapores, “to be good for nothing, to be worthless”)
• טויגעניכטס (toygenikhts)
• טויגעוודיק (toygevdik)
• טויגלעך (toyglekh)