קוקן

Yiddish

Etymology

The same word as German kucken, gucken, probably from Middle High German gücken. The initial k- is usually explained through interference of unrelated Middle Low German kīken. Compare also Luxembourgish kucken, Dutch kijken.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkukn̩/, [ˈkʊkŋ̩]

Verb

קוקן • (kukn) (past participle געקוקט (gekukt))

1. To look at

Usage notes

• Generally takes an object in the dative with אויף (oyf) immediately preceding the object.

Conjugation

Conjugation of קוקן

infinitive	קוקן kukn
present participle	קוקנדיק kukndik
past participle	געקוקט gekukt
auxiliary	האָבן hobn
present	איך קוק ikh kuk	מיר קוקן mir kukn
	דו קוקסט du kukst	איר קוקט ir kukt
	ער קוקט er kukt	זיי קוקן zey kukn
imperative	קוק (דו) kuk (du)	קוקט (איר) kukt (ir)
Composed forms past איך האָב געקוקט ikh hob gekukt מיר האָבן געקוקט mir hobn gekukt דו האָסט געקוקט du host gekukt איר האָט געקוקט ir hot gekukt ער האָט געקוקט er hot gekukt זיי האָבן געקוקט zey hobn gekukt pluperfect איך האָב געהאַט געקוקט ikh hob gehat gekukt מיר האָבן געהאַט געקוקט mir hobn gehat gekukt דו האָסט געהאַט געקוקט du host gehat gekukt איר האָט געהאַט געקוקט ir hot gehat gekukt ער האָט געהאַט געקוקט er hot gehat gekukt זיי האָבן געהאַט געקוקט zey hobn gehat gekukt future איך וועל קוקן ikh vel kukn מיר וועלן קוקן mir veln kukn דו וועסט קוקן du vest kukn איר וועט קוקן ir vet kukn ער וועט קוקן er vet kukn זיי וועלן קוקן zey veln kukn future perfect איך וועל האָבן געקוקט ikh vel hobn gekukt מיר וועלן האָבן געקוקט mir veln hobn gekukt דו וועסט האָבן געקוקט du vest hobn gekukt איר וועט האָבן געקוקט ir vet hobn gekukt ער וועט האָבן געקוקט er vet hobn gekukt זיי וועלן האָבן געקוקט zey veln hobn gekukt

Derived terms

• איבערקוקן (iberkukn, “to inspect”)