آهن

See also: أهن

Khalaj

Noun

آهَن (âhən) (definite accusative آهَنی, plural آهَنلَر)

1. Arabic spelling of âhən (“iron”)

Declension

Declension of آهن

	singular	plural
nominative	آهن	آهنلَر
genitive	آهنۆݧ	آهنلَریݧ
dative	آهنکه	آهنلَرکه
definite accusative	آهنۆ	آهنلَری
locative	آهنچه	آهنلَرچه
ablative	آهنده	آهنلَرده
instrumental	آهنله	آهنلَرله
equative	آهنوارا	آهنلَروارا

Pashto

Noun

آهن • (āhín) m

1. iron (metal)

Derived terms

• آهنگر
• آهنی

Persian

Etymology

From Middle Persian [script needed] (ʾh(y)n' /⁠āhan⁠/, “iron”), from Proto-Iranian *Hácwā.

Pronunciation

• (Classical Persian) IPA^(key): [ʔɑː.han]

 

• (Dari, formal) IPA^(key): [ʔɑː.ɦän]

• (Dari, formal) IPA^(key): [ʔɑː.ɦän]
  • (Kabuli) IPA^(key): [ʔɑːän]
  • (Hazaragi) IPA^(key): [ʔɔːän]

• (Iran, formal) IPA^(key): [ʔɒː.ɦæn]

• (Tajik, formal) IPA^(key): [ʔɔ.ɦän]

Readings
Classical reading?	āhan
Dari reading?	āhan
Iranian reading?	âhan
Tajik reading?	ohan

Noun

Dari	آهن
Iranian Persian
Tajik	оҳан

آهن • (âhan)

1. iron (metal)

Derived terms

• آهنگر (âhangar)
• آهنی (âhani)
• آهنین (âhanin)

 

Descendants

• → Khalaj: âhən
• → Brahui: اهین