Arabic

edit
Root
ب ي ن (b y n)
13 terms

Pronunciation

edit

Verb

edit

أَبَانَ (ʔabāna) IV (non-past يُبِينُ (yubīnu), verbal noun إِبَانَة (ʔibāna))

  1. to explain; to account for; to expound; to elucidate
  2. to distinguish; to separate
  3. to be clear; to be evident

Conjugation

edit
Conjugation of أَبَانَ (IV, hollow, full passive, verbal noun إِبَانَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِبَانَة
ʔibāna
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُبِين
mubīn
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُبَان
mubān
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَبَنْتُ
ʔabantu
أَبَنْتَ
ʔabanta
أَبَانَ
ʔabāna
أَبَنْتُمَا
ʔabantumā
أَبَانَا
ʔabānā
أَبَنَّا
ʔabannā
أَبَنْتُمْ
ʔabantum
أَبَانُوا
ʔabānū
f أَبَنْتِ
ʔabanti
أَبَانَتْ
ʔabānat
أَبَانَتَا
ʔabānatā
أَبَنْتُنَّ
ʔabantunna
أَبَنَّ
ʔabanna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُبِينُ
ʔubīnu
تُبِينُ
tubīnu
يُبِينُ
yubīnu
تُبِينَانِ
tubīnāni
يُبِينَانِ
yubīnāni
نُبِينُ
nubīnu
تُبِينُونَ
tubīnūna
يُبِينُونَ
yubīnūna
f تُبِينِينَ
tubīnīna
تُبِينُ
tubīnu
تُبِينَانِ
tubīnāni
تُبِنَّ
tubinna
يُبِنَّ
yubinna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُبِينَ
ʔubīna
تُبِينَ
tubīna
يُبِينَ
yubīna
تُبِينَا
tubīnā
يُبِينَا
yubīnā
نُبِينَ
nubīna
تُبِينُوا
tubīnū
يُبِينُوا
yubīnū
f تُبِينِي
tubīnī
تُبِينَ
tubīna
تُبِينَا
tubīnā
تُبِنَّ
tubinna
يُبِنَّ
yubinna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُبِنْ
ʔubin
تُبِنْ
tubin
يُبِنْ
yubin
تُبِينَا
tubīnā
يُبِينَا
yubīnā
نُبِنْ
nubin
تُبِينُوا
tubīnū
يُبِينُوا
yubīnū
f تُبِينِي
tubīnī
تُبِنْ
tubin
تُبِينَا
tubīnā
تُبِنَّ
tubinna
يُبِنَّ
yubinna
imperative
الْأَمْر
m أَبِنْ
ʔabin
أَبِينَا
ʔabīnā
أَبِينُوا
ʔabīnū
f أَبِينِي
ʔabīnī
أَبِنَّ
ʔabinna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُبِنْتُ
ʔubintu
أُبِنْتَ
ʔubinta
أُبِينَ
ʔubīna
أُبِنْتُمَا
ʔubintumā
أُبِينَا
ʔubīnā
أُبِنَّا
ʔubinnā
أُبِنْتُمْ
ʔubintum
أُبِينُوا
ʔubīnū
f أُبِنْتِ
ʔubinti
أُبِينَتْ
ʔubīnat
أُبِينَتَا
ʔubīnatā
أُبِنْتُنَّ
ʔubintunna
أُبِنَّ
ʔubinna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُبَانُ
ʔubānu
تُبَانُ
tubānu
يُبَانُ
yubānu
تُبَانَانِ
tubānāni
يُبَانَانِ
yubānāni
نُبَانُ
nubānu
تُبَانُونَ
tubānūna
يُبَانُونَ
yubānūna
f تُبَانِينَ
tubānīna
تُبَانُ
tubānu
تُبَانَانِ
tubānāni
تُبَنَّ
tubanna
يُبَنَّ
yubanna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُبَانَ
ʔubāna
تُبَانَ
tubāna
يُبَانَ
yubāna
تُبَانَا
tubānā
يُبَانَا
yubānā
نُبَانَ
nubāna
تُبَانُوا
tubānū
يُبَانُوا
yubānū
f تُبَانِي
tubānī
تُبَانَ
tubāna
تُبَانَا
tubānā
تُبَنَّ
tubanna
يُبَنَّ
yubanna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُبَنْ
ʔuban
تُبَنْ
tuban
يُبَنْ
yuban
تُبَانَا
tubānā
يُبَانَا
yubānā
نُبَنْ
nuban
تُبَانُوا
tubānū
يُبَانُوا
yubānū
f تُبَانِي
tubānī
تُبَنْ
tuban
تُبَانَا
tubānā
تُبَنَّ
tubanna
يُبَنَّ
yubanna

Further reading

edit
  • Wehr, Hans (1979) “بين”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN